HPV-tyypit ja niiden perusominaisuudet
Tällä hetkellä tunnetaan yli 120 HPV-tyyppiä.Erilaiset virukset aiheuttavat erilaisia epiteelivaurioita vaarattomista syylistä syövän kehittymiseen. Tässä suhteessa erotetaan 3 papilloomavirusryhmää tartunnan saaneen henkilön onkogeenisen riskin asteen mukaan.
Ihmisen infektioiden tapoja HPV: n kanssa
Papilloomavirustartunta tapahtuu vainsuorassa kosketuksessa tartunnan saaneen henkilön kanssa ihon ja limakalvojen kautta, joissa on mikrovaurioita. Kotitalousreitti on hyvin yleinen, koska papilloomavirus pysyy jonkin aikaa hilseilevän epiteelin hiukkasissa. Limakalvoihin vaikuttavien HPV-tyyppien infektio tapahtuu seksuaalisen kontaktin kautta. Siksi nämä ihmisen papilloomavirusinfektion muodot luokitellaan sukupuolitaudeiksi ja yhdistetään usein muihin vastaaviin infektioihin (klamydia, mykoplasmoosi, trikomoniaasi). Todennäköisyys saada suuren riskin ihmisen papilloomavirustartunta kasvaa seksuaalisen aktiivisuuden ja seksikumppanien määrän myötä. On mahdollista, että vastasyntyneet saavat HPV-tartunnan synnytyksen aikana, jolloin vauvoilla kehittyy kurkunpään papilloomoosi tai anogenitaaliset kondyloomit.
Papillomavirusinfektion merkkejä miehillä
Yleensä miehet saavat tartunnan jopa onkogeenisilläтипами ВПЧ не несет столь серьезных последствий, как для женщин. В большинстве случаев инфицирование ВПЧ проходит абсолютно бессимптомно и не вызывает никаких болезненных проявлений. При здоровой иммунной системе вирус папилломы человека часто самостоятельно элиминируется из организма или сохраняется в латентной форме. Инфицирование неонкогенными типами вируса в некоторых случаях приводит к появлению папиллом на участках кожи, подверженных трению одеждой (подмышечные, паховые области) или плоских бородавок на коже кистей. Эти симптомы вызваны ВПЧ 2, 3, 5 типов. Возможно возникновение подошвенных или ладонных бородавок, часто болезненных при надавливании утолщений рогового слоя кожи неправильной формы. Их вызывает вирус папилломы человека 1 типа. Описанные симптомы одинаково часто встречаются у мужчин и женщин. Заражение низкоонкогенными типами вируса папилломы 6 и 11 происходит при половом контакте с инфицированным партнером и вызывает развитие остроконечных кондилом в области ануса и гениталий. Это заболевание относится к самым частым проявлениям папилломавирусной инфекции у мужчин. Распространенность его — около 1% сексуально активных мужчин по данным США. Заболевание может возникнуть после длительного (более 3 месяцев) инкубационного периода. Источник инфекции в большинстве случаев установить не удается, так как вирус у многих людей находится в латентном состоянии и не вызывает болезненных проявлений. Остроконечные кондиломы представляют собой кожные разрастания на узкой ножке, напоминающие по форме цветную капусту или гребень, как правило, безболезненные. Расположены у мужчин в области крайней плоти, венечной борозды или ануса. Возможно расположение кондилом в канале уретры (эндоуретральные кондиломы), обычно сочетаются с аногенитальными. Могут вызвать нарушение мочеиспускания и симптомы хронического уретрита. Папилломатоз гортани (ларингеальный), вызываемый вирусом папилломы человека 11 типа, чаще наблюдается у детей до 5 лет. Обычно связан с заражением при родах. Но может встречаться у взрослых, инфицированных при орально-генитальных контактах. Основные признаки ларингеального папилломатоза — осиплость голоса, болезненность и нарушение глотания. Вирус папилломы высокого онкогенного риска может привести у мужчин к развитию рака полового члена, анального рака или рака горла. Аногенитальный рак у мужчин, инфицированных ВПЧ высокого риска, встречается во много раз реже, чем карцинома шейки матки у женщин. Это связано с анатомическими особенностями половой системы. Вероятность заболеть аногенитальным раком зависит от индивидуальной чувствительности к ВПЧ, свойств иммунной системы и некоторых других факторов. Например, анальный рак встречается в 17 раз чаще у мужчин, имеющих сексуальные контакты с мужчинами, а также у инфицированных ВИЧ. Распространенные и трудно поддающиеся лечению формы остроконечных кондилом также чаще встречаются у ВИЧ-инфицированных мужчин. Симптомами анального рака могут быть боль, зуд, кровотечение при дефекации. Иногда симптомы вовсе отсутствуют. Признаками рака полового члена являются утолщение кожи, изменение цвета в виде очага или пятна, позже образование эрозии и кровоточивость, увеличение лимфатических узлов в паху. Злокачественные опухоли глотки и гортани могут быть иногда связаны с некоторыми типами вируса папилломы человека, но большинство этих видов рака ассоциированы с курением и другими факторами. Характерными признаками являются постоянная боль в горле, кашель, изменение или осиплость голоса, нарушение глотания. 
Papillomavirusinfektion diagnoosi
Tällä hetkellä ei ole laboratoriotatesti HPV:n havaitsemiseksi miehillä. Naisten tutkinnassa on informatiivista havaita virus ja määrittää sen tyyppi polymeraasiketjureaktiomenetelmällä. Laboratoriodiagnostiikan yhteydessä tulee ottaa huomioon, että yli puolet tartuntatapauksista on luonteeltaan lyhytaikaisia ja virus poistuu elimistöstä jonkin ajan kuluttua spontaanisti. Useimmilla ihmisen papilloomaviruksen saaneilla miehillä ei koskaan ole HPV:hen liittyviä terveysongelmia. Sukupuolielinten kondylomat diagnosoidaan niiden tyypillisen ulkonäön perusteella endouretraalisten kondylomien tunnistamiseksi. Jos oireita on, on tehtävä virtsatroskooppi. Koska anogenitaaliset kondylomat ovat suurimmassa osassa tapauksia yhdistetty muihin sukupuoliteitse tarttuviin infektioihin, on suositeltavaa suorittaa asianmukainen tutkimus.
HPV-infektion hoito
Papilloomaviruksille ei ole hoitoaihmisiä, mutta on olemassa tapoja hoitaa niiden aiheuttamia sairauksia. Tärkeimmät syylien ja kondyloomien hoitomenetelmät ovat kirurgisia: poisto skalpellilla, poisto nestetypellä (kryodestrukcija), sähkökoagulaatio, laserkoagulaatio, kemiallinen tuhoaminen. Useita viikkoja tai kuukausia poiston jälkeen kondylomat voivat uusiutua, jolloin tarvitaan toistuva poisto. Kondyloomien kirurginen poisto ei vähennä seksikumppanin tartunnan riskiä, koska virus pysyy ihmiskehossa. Kirurgiset menetelmät yhdistetään usein antiviraalisten lääkkeiden ja immunostimulanttien käyttöön, mutta tällaisten menetelmien tehokkuutta ei ole todistettu kontrolloiduissa lääketieteellisissä tutkimuksissa. Anogenitaalisen syövän hoidossa käytetään kirurgisia menetelmiä, sädehoitoa ja kemoterapiaa. Yleensä nämä menetelmät yhdistetään.
Menetelmät papillomaviruksen infektion ehkäisemiseksi
Ainoa helposti saatavilla oleva suojakeinoHPV toimii esteehkäisynä (kondomi). Menetelmä ei ole kovin luotettava, koska HPV-lähteet voivat sijaita alueilla, joita ei ole suojattu kondomilla. Menetelmän avulla voit kuitenkin vähentää papilloomavirustartunnan todennäköisyyttä ja estää muun tyyppisiä sukupuoliteitse tarttuvia infektioita. Venäjällä on rekisteröity kaksi rokotetta HPV-tartunnan estämiseksi. Kaksikomponenttinen Cervarix-rokote estää tartunnan yleisimmillä onkogeenisilla HPV 16 ja 18 -tyypeillä ja ehkäisee vähintään 85 % kohdunkaulan syövän tapauksista. Rokotetta suositellaan käytettäväksi yli 10-vuotiaille tytöille ja alle 45-vuotiaille naisille. Nelikomponenttinen Gardasil-rokote suojaa HPV-tyyppien 16 ja 18 lisäksi papilloomavirustyyppien 6 ja 11 infektioilta. Siten se estää kohdunkaulan karsinooman lisäksi 90 % tapauksista anogenitaalisia condylomatooseja ja nielun ja kurkunpään papillomatoosia. Gardasil-rokotetta suositellaan 9-17-vuotiaille nuorille, mukaan lukien pojille, sekä 18-45-vuotiaille naisille. Rokotus suoritetaan kolme kertaa: ensimmäinen injektio, sitten 2 ja 6 kuukauden kuluttua. Rokotteet eivät vaikuta olemassa olevaan ihmisen papilloomavirusinfektioon, eikä niitä käytetä sen hoitoon.
