laajakirjoiset antibiootitLaajakirjoiset antibiootit ovatkäsite on niin lujasti juurtunut nykyajan ihmiskunnan jokapäiväiseen elämään, että jokainen meistä ei voi kuvitella elämäämme ilman niitä. Tästä huolimatta yhteiskunnassa on valtava määrä hyvin erilaisia ​​​​näkemyksiä antibioottien ongelmasta: miten ja missä tapauksissa niitä tulisi käyttää, miten ne vaikuttavat ihmiskehoon ja vahingoittavatko sitä? Vastaukset näihin kysymyksiin perustuvat yleensä kahteen vastakohtaan. Erään vastustajaryhmän mukaan antibiootit ovat vain äärimmäisen vaarallinen, kemiallisesti syntetisoitu aine, jolla on äärimmäisen kielteinen vaikutus ihmiskehoon ja vaurioittaa sen immuunijärjestelmää, suoliston mikroflooraa ja ruoansulatuselimiä. Heidän mukaansa ihmiskehon on selviydyttävä täysin kaikista eri sairauksien patogeenisista patogeeneistä yksinään ilman ulkopuolista puuttumista ja antibioottien käyttöä. Toinen vastustajaryhmä on varma, että antibiootit ovat käytännössä ihmelääke, heillä on väistämättä ainakin useita erilaisia ​​antibiootteja kodin "arsenaalissa" ja he alkavat käyttää niitä ensimmäisistä pienimmistä sairauden oireista. Ja jos lääkäri ei määrää antibiootteja tällaisille ihmisille pienimmälläkin lämpötilan nousulla, hän menettää heidän silmissään kaiken ammattimaisuuden ja luottamuksen. Tietysti toista näkökulmaa ei missään tapauksessa voida kutsua ehdottoman oikeaksi. On täysin totta, että esimerkiksi flunssan antibiootit eivät tee muuta kuin haittaa. Mutta esimerkiksi keuhkokuume (keuhkokuume) on erittäin, erittäin vaikea parantaa ilman antibiootteja. Aikaisemmin, kun ihmiset eivät tienneet antibiootteja, monet sairaudet, jotka nykyään voidaan parantaa muutamassa päivässä, johtivat useimmissa tapauksissa kuolemaan. Lisäksi antibiootteja valittaessa tai kieltäytyessä on muistettava, että nykyään on olemassa uuden sukupolven antibiootteja, jotka aiheuttavat mahdollisimman vähän haittaa ihmiskeholle. Lisäksi on otettava huomioon esimerkiksi kehon herkkyys antibiooteille ja muut tekijät. Tietenkin ihmisten, joilla ei ole lääketieteellistä koulutusta, on lähes mahdotonta valita antibioottia itse, joten tällaisia ​​​​lääkkeitä tulee määrätä vain lääkäri. Jokaisen tulisi kuitenkin tietää antibioottien toimintaperiaate, hoidon säännöt ja kehon palauttaminen. Juuri tätä käsitellään tässä materiaalissa. Kuitenkin, jotta henkilö voisi täysin ymmärtää antibioottien vaikutusmekanismin sairaan ihmisen kehossa, on kuitenkin ymmärrettävä selvästi, kuinka tietty tarttuva tai tulehdussairaus syntyy ja kehittyy. Kuten kaikki tietävät, kaikki ihmisten tartuntataudit kehittyvät erilaisten patogeenisten mikro-organismien tuomisen jälkeen kehoon. Kaikki nämä mikro-organismit ovat erittäin erilaisia, mutta ne kaikki on jaettu kolmeen pääryhmään:

  • Bakteereja. He, koska heillä on oma solurakenne - DNA, soluseinä jne. - pystyvät olemaan itsenäisesti.
  • Alkueläimet. Käyttävät samaa kykyä kuin bakteerit itsenäiseen olemassaoloon. Hieman eroavat solurakenteisen rakenteen avulla.
  • Kolmas ryhmä on viruksia. Virukset eroavat toisistaan ​​bakteereilla ja yksinkertaisimmillaan, koska niillä ei ole omaa solurakennetta, vaan vain DNA- tai RNA-molekyyli, joka kapseloidaan proteiinikapseliin. Tietenkin virukset ovat vain täydellisiä loisia, jotka eivät ehdottomasti pysty elämään vieraiden organismien ulkopuolella. Virusten ilmeneminen alkaa vasta sen jälkeen, kun se on viety elävän organismin soluihin.
  • Joten kuinka käsitellä kaikkia yllä olevia?patogeeniset mikro-organismit? Jos ne joudutaan tuhoamaan miltä tahansa pinnalta tai vaikka iholta, tarjolla on melko laaja valikoima erilaisia ​​desinfiointivalmisteita. Esimerkiksi sama etyylialkoholi tai vetyperoksidi. Mutta ne eivät sovellu kulutukseen kehon sisällä, koska niillä on melko voimakas ja haitallinen myrkyllinen vaikutus siihen. Juuri sellaisiin tapauksiin, joissa kehon on päästävä eroon patogeenisten mikro-organismien vaikutuksista, antibiootit on tarkoitettu. Hyvin usein ihmiset sekoittavat kaksi käsitettä - antibiootit ja "antibakteeriset lääkkeet". Antibiootit ovat yksinomaan luonnollista alkuperää olevia aineita, mutta antibakteeriset lääkkeet ovat jo kemiallisesti syntetisoituja aineita, toimintaperiaate on täysin samanlainen kuin antibiootit - luonnollista alkuperää olevat aineet. Sinun ei kuitenkaan pidä sukeltaa liian syvälle niiden alkuperän ja vastaanottamisen aiheeseen, koska niillä on sama vaikutus kehoon - sekä positiivinen että negatiivinen.

    Antibioottien vaikutus ihmiskehoon

    antibiootteja keuhkoputkentulehdukseenTärkein asia, jonka avulla lääkärit voivat onnistuaиспользовать антибиотики для лечения человека – это тот факт, что все жизненно важные процессы, протекающие в клетках человеческого организма, кардинально отличаются от аналогичных процессов жизнедеятельности любой бактериальной клетки. И если этиловый спирт или же перекись водорода при воздействии на оба вида клеток – и человеческие, и бактериальные, — оказывает одинаково токсическое влияние на обе группы клеток, то антибиотики действуют крайне избирательно. Антибиотики оказывают воздействие только на те процессы, которые протекают именно в клетке патогенного микроорганизма, но никогда не затрагивают клетки человека. Все антибиотики имеют весьма строгую классификацию в зависимости от того, каким образом оказывается влияние на жизнедеятельность. Вот именно на основе химической структуры и типа воздействия осуществляется классификация антибиотиков – одни группы призваны подавлять синтез внешней мембраны клетки бактерии, которая в человеческом организме попросту отсутствует. К данной группе препаратов относятся широко распространённые антибиотики пенициллинового ряда, цефалоспоринов и ряд других препаратов. Другая же группа антибиотиков действует абсолютно другим способом – они просто практически полностью подавляют полноценный синтез белка в клетках бактерий. К подобным препаратам относятся антибиотики тетрациклинового ряда, например, доксицилин, макролидов – эритромицин и аминогликозидов – стрептомицин. Кроме того, список антибиотиков делится не только по принципу воздействия на болезнетворные микроорганизмы, но и по такому фактору, как противобактериальная активность. Наверное, каждый человек, кто хотя бы один раз в жизни столкнулся с необходимостью применения антибиотика, обратил внимание на аннотацию к препарату, в которой в обязательном порядке всегда указывается спектр активности данного антибиотика. Одни антибиотики бывают широкого спектра действия, которые активны в отношении очень многих бактерий, а другие же, напротив, действуют узконаправленно, на какую — либо определённую группу бактерий. На некоторые микроорганизмы – в частности, на вирусы, антибиотик, увы, не может оказать хоть какого – либо влияния. Очень часто можно услышать вопрос о том, почему же так происходит. Ответ очень прост – бактерии и вирусы имеют принципиально различное не только строение, но и функционирование, поэтому то, что вызывает гибель бактерий, никоим образом не влияет на вирусы. И несмотря на высокий уровень развития современной медицины, до сих пор не создано ни одного достаточно эффективного противовирусного препарата, а все известные группы антибиотиков с вирусами бороться не в состоянии. Однако медики очень часто сталкиваются с такой ситуацией, когда ранее успешно действовавшие антибиотики не приносят больному человеку ровным счётом никакого облегчения. Почему же это происходит? Все живые организмы, и бактерии в том же числе, обладают замечательной способностью к адаптации в новых условиях внешней среды, в том числе и к самым её неблагоприятным факторам. Яркий пример подобной адаптации – это выработка у бактерий стойкой устойчивости к определённым видам антибиотиков. Научно доказан тот факт, что абсолютно любой вид бактерий рано или поздно приобретёт устойчивость к любому, даже самому сильнодействующему антибиотику. Причём чем в большей дозировке будет вводиться препарат, и чем чаще – тем быстрее выработается эта устойчивость. И фармакологи просто сталкиваются с необходимостью создания всё новых антибиотиков. В настоящее время среди медиков – фармакологов бытует гипотеза о том, что, если в наше время по-прежнему педиатры так же поголовно, как и сейчас, будут назначать антибиотики при бронхите или же антибиотики при ангине, даже не пробуя обойтись без их применения, то лет через 20 человечеству попросту нечем будет лечить серьёзные заболевания. А ведь зачастую антибиотики для детей при серьёзных заболеваниях становятся самым настоящим спасением. Очень важно правильно назначать применение антибиотиков. Разумеется, если больной человек находится в условиях стационарного лечения с достаточно серьёзным заболеванием, например, пневмонии или менингита – воспалительного заболевания, при котором поражаются оболочки головного мозга – применение антибиотика просто не обходимо и не должно подвергаться никаким сомнениям и обсуждениям. Однако следует принимать во внимание, что в условиях стационара гораздо более широкие возможности для постоянного контроля за состоянием больного человека – начиная от специальных лабораторных исследований, заканчивая элементарным круглосуточным медицинским наблюдением. А вот если ситуации противоположна – недомогание незначительно, а лечение происходит в домашних условиях, ответственность практически полностью ложиться на плечи больного или его родителей, если речь идёт о ребёнке. Очень часто бывает так, что родители сами просят врача назначить ребёнку антибиотики при гриппе или простуде. Конечно же, грамотный врач никогда не станет этого делать, но, к огромному сожалению, всё чаще встречаются случаи, когда врач, заведомо зная о недопустимости подобного лечения, выписывает крохе антибиотики. Ему проще согласиться с родителями, чем долго объяснять им то, почему этого делать не стоит. Однако если врач не назначит антибиотик ребёнку, который в этом действительно нуждается, простой бронхит может обернуться серьёзной двусторонней пневмонией, а лёгкий цистит – серьёзным воспалением мочевого пузыря. Именно поэтому родители должны иметь хотя бы общее представление о том, в каких случаях применение антибиотиков просто необходимо, а в каких нежелательно. Различные инфекции дыхательных путей. При этом заболевании антибиотики назначаются чаще всего, однако всегда ли оправданно? Как показывают среднестатистические данные, в среднем ребенок дошкольного возраста переносит – 6 – 7 инфекций дыхательных путей в год. Если при каждом заболевании лечение будет проводиться с помощью антибиотиков, нагрузка на организм ребёнка окажется непомерно большой и весьма негативно отразится на его здоровье. В настоящее время не существует достоверного способа диагностики того, какова же природа происхождения инфекций дыхательных путей – вирусная или всё же бактериальная. Однако врачам достоверно известно, что острый бронхит ( воспалительный процесс, затрагивающий слизистую оболочку бронхов), а также острый ринит ( насморк), в 90% случаев бывают вызваны именно вирусами различного происхождения, то воспаление миндалин (ангина), слизистых оболочек рта (стоматит), отит, чаще всего вызываются болезнетворными бактериями. Именно поэтому первое, на что смотрят врачи при назначении лекарств – это на то, какого типа инфекция. Например, при бронхитах вирусного происхождения антибиотики назначать врачи не спешат, а вот если у ребёнка ангин, а лечение антибиотики подразумевает в обязательном порядке. Однако, к большому сожалению, в жизни очень часто можно наблюдать следующую ситуацию: у малыша поднимается температура, появляется кашель. Первые несколько дней родители пытаются справиться без антибиотиков. Однако больше всего родители боятся, что бронхит обернется серьезным воспалением легких. Как правило, под гнетом собственных опасений и по совету родственников и знакомых родители начинают через несколько дней давать антибиотики. Насколько же оправдана подобная мера? Широко распространенное заблуждение заключается в том, что, если температура держится в течение 3 дней, на четвертый необходимо назначать антибиотики. На самом деле это совершенно не так. При любой вирусной инфекции температура держится около 5 дней, а в некоторых случаях небольшая температура может держаться и более длительное время. В любом случае, давать ребенку антибиотики в качестве жаропонижающего средства и просто так, «на всякий случай». Антибиотики совершенно не предназначены для успокоения нервов родителей – для этого существует валерьянка. В том же случае, если родители замечают у ребенка признаки ухудшения состояния, такие как значительное повышение температуры тела (до 39 – 40 градусов), появление затруднения дыхания, ярко выраженная слабость, они должны насторожится. Но и даже в этом случае не стоит идти в аптеку за антибиотиками, а необходимо немедленно вызвать врача, который сможет объективно оценить самочувствие ребёнка и выработать дальнейшую тактику лечения. Кроме того, родители должны помнить о том, что антибиотики не являются противокашлевыми средствами, а всего лишь снимает воспаление, уничтожая возбудителей заболевания. Сам кашель является лишь защитной реакцией организма. И, как правило, именно кашель исчезает в последнюю очередь. Для устранения кашля необходимы специальные противокашлевые препараты, которые также должен назначать именно врач, исходя из индивидуальных особенностей организма ребёнка и течения заболевания. Однако если спустя две – три недели после окончания кашель у ребёнка не проходит, родители должны забеспокоиться и обратиться к врачу, который и поможет выяснить причину этому. Второй, наиболее часто встречающийся случай применения антибиотиков у детей – это острый отит. Как правило, при отитах практически всегда врачи назначают антибактериальную терапию. Происходит это потому что, примерно в 80% всех случаев, отитов виновником заболевания является именно бактериальная инфекция. Конечно же, обладая такими данными, гораздо разумнее немедленно начинать антибактериальную терапию, а не ждать ухудшения состояния больного ребенка. Если у больного гайморит, лечение антибиотиками также достаточно быстро приводит к значительному улучшению состояния. Однако есть одно но — антибиотики при гайморите целесообразно применять только в стадии обострения заболевания. Вне стадии обострения гайморит лечится другими методами. Следующее по частоте заболевание, во время которого для лечения назначаются антибиотики – это цистит. Как известно циститом чаще всего страдают именно женщины. И очень часто встречается ситуация, когда при первых же симптомах цистита женщина начинает принимать первый же попавшийся антибиотик, через один – два дня симптомы цистита исчезают. Женщина тут же прекращает прием антибиотиков, но при малейшем переохлаждении симптомы появляются снова и снова. Однако антибиотики при цистите необходимо подбирать строго индивидуально в каждом случае. Подобное самолечение антибиотиками может наделать немало бед, поэтому при первых же признаках цистита необходимо обратиться к врачу, который назначит вам определенное обследование с целью выявления чувствительности микрофлоры мочи к антибиотикам. И только после того, как у врача будут результаты исследования мочи, он сможет подобрать наиболее оптимальную схему лечения, которая не просто снимет симптомы заболевания, а убьет патогенную микрофлору, которая и послужила причиной возникновения заболевания.

    Antibiootit ja muut tekijät

    antibiootit angina pectorisAntibiootit raskauden aikana aiheuttavat erittäinmonia kysymyksiä ja riitoja. On hyvin yleinen käsitys, että antibiootit johtavat sikiövaurioiden kehittymiseen ja sairaiden lasten syntymiseen. Ovatko antibiootit todella haitallisia raskauden aikana? Nykyään on kuitenkin olemassa uusimman sukupolven antibiootteja, jotka eivät aiheuta epämuodostumia ja muita komplikaatioita normaalin raskauden aikana. Lisäksi raskauden aika, jolloin naista hoidetaan antibakteerisilla lääkkeillä, on myös tärkeä. Antibioottien haitallisimmat vaikutukset sikiöön ovat raskauden ensimmäisellä kolmanneksella. Vaikka nainen pakotettaisiin antibioottihoitoon oikein valituilla lääkkeillä, komplikaatioiden riski on lähes minimaalinen. Tästä syystä on niin tärkeää hakea lääkärin apua ajoissa ja olla hurahtamatta antibioottien itseantoon raskauden aikana. Jotkut lääkärit eivät yleensä hyväksy antibakteerista hoitoa raskauden aikana, vaan haluavat tehdä sen yksin. Tämä on kuitenkin kaukana oikeasta asennosta, koska pitkäaikainen tulehdusprosessi raskaana olevan naisen kehossa ja vielä enemmän kohonnut ruumiinlämpö voi olla yhtä haitallisia kuin vahvimmat antibiootit. Valittaessa antibioottityyppiä lääkärit ottavat huomioon sen tosiasian, että mikä tahansa antibiootti toimii useimmiten melko selektiivisesti - eli tietty antibioottiryhmä vaikuttaa tiettyihin patogeenisten mikro-organismien ryhmiin, lukuun ottamatta laajakirjoisia antibiootteja. Kuten edellä mainittiin, kaikki antibiootit on jaettu kolmeen alaryhmään niiden alkuperän mukaan:

  • Luonnon alkuperäiset antibiootit, esimerkiksi penisilliini.
  • Puolisynteettiset lääkkeet, kuten amaksisilliini tai kefatsoliini.
  • Kemiallisesti syntetisoituja antibiootteja ovat nitrofuraanit ja vastaavat.
  • Siksi nimittääkseenoptimaalisin antibiootti potilaalle, on ensin määritettävä luotettavasti taudin aiheuttajan tyyppi ja sen herkkyys ehdotetulle antibiootille. Ja vain jos tämä ei ole mahdollista, voidaan käyttää laajakirjoisia antibiootteja. Monet raskaana olevat naiset, joille on määrätty antibioottihoitoa, tekevät saman virheen - he vähentävät itsenäisesti lääkkeen annosta uskoen, että he vähentävät siten heidän mielestään antibiootin negatiivista vaikutusta syntymättömään vauvaan. Tätä ei kuitenkaan pidä koskaan tehdä, koska lääkäri laskee aina antibiootin annoksen erittäin tarkasti. Ja jos antibiootin annosta pienennetään, bakteerit eivät tuhoudu, ja haitat keholle voivat olla melko vakavia. Toinen yhtä kiivasta keskustelua aiheuttava asia on alkoholin käyttö antibioottihoidon aikana. Tästä ongelmasta on kaksi täysin päinvastaista näkemystä. Yhden heistä kannattajat väittävät, että alkoholin ja antibioottien yhdistämisessä ei ole mitään vikaa, kun taas heidän vastustajiensa mukaan tällainen yhdistelmä voi johtaa erittäin vakaviin seurauksiin keholle. Nykyaikainen lääketiede jakaa melkein aina toisen näkökulman. Lääkärit eivät suosittele alkoholin ja antibioottien yhdistämistä vakavien komplikaatioiden välttämiseksi. Lääkärit tukevat väitteitään erityisillä tosiasioilla. Tiedetään esimerkiksi luotettavasti, että alkoholijuomien yhdistelmä antibioottien, kuten metronidatsolin tai tetrasykliinin, kanssa voi johtaa vakavaan maksasolujen vaurioitumiseen. Lisäksi alkoholi vaikuttaa merkittävästi lähes kaikkien antibioottien aineenvaihduntaan ja aktiivisuuteen. Alkoholi häiritsee myös antibioottien hajoamisesta vastaavien maksaentsyymien normaalia toimintaa. Kaikki tämä johtaa useisiin melko vakaviin sivuvaikutuksiin, kuten:

    • Vakavan pahoinvoinnin puhkeaminen, kunnes oksentelu loppuu.
    • Vakavat päänsäryt, jotka johtuvat sydän- ja verisuonijärjestelmän vakavasta häiriöstä.
    • Myös verenpaineen nousu on usein voimakasta.
    • Heikkous ja hengenahdistus.

    Kaikkein pelottavin komplikaatio on kuitenkinAlkoholin ja antibioottien yhteiskäytön aiheuttama myrkyllinen maksavaurio. Alkoholi itsessään on raskas taakka terveellekin elimistöön, puhumattakaan sairauden heikentyneelle.

    Elimistön palauttaminen antibiootin ottamisen jälkeen

    Toipuminen antibioottien jälkeen — Myöserittäin tärkeä näkökohta, jota ei koskaan pidä jättää huomiotta. Kaikista antibioottihoidon tuomista eduista huolimatta sivuvaikutuksia ei myöskään voida jättää huomiotta. Tärkeimmät on lueteltu alla:

    • Antibiootit usein edistää vaurioita ihon ja limakalvojen sieni.
    • Antibiootit tuhoavat voimakkaasti vitamiineja K ja C-vitamiinia.
    • Lisäksi antibiootit aiheuttavat usein kehon taipumusta allergisiin reaktioihin.
    • Hyvin usein antibioottien vastaanoton aikana suoliston luonnollinen mikrofloora tuhoutuu, minkä seurauksena dysbakterioosi ja kaikki sen oireet ovat mahdollisia.

    Kuten jo mainittiin, hoidon aikanaantibiootteja, sinun on aloitettava lääkkeiden käyttö, jotka palauttavat kehon normaalin mikroflooran. Voit kuitenkin käyttää myös yhtä tehokkaita kansanlääkkeitä, jotka auttavat palauttamaan normaalin suoliston mikroflooran ja yleensä kehon kunnon mahdollisimman nopeasti. Jos sairas kärsii turvotuksesta, häntä autetaan nopeasti ja tehokkaasti juomalla yöllä lääkettä, jonka valmistukseen tarvitset:

    • 0, 5 litraa kefiriä tai juoksettua maitoa.
    • Puoli sipulit.
    • 2 valkosipulia.
    • 1 grammaa kuivattua tilliä.
    • 1 grammaa kuivaa persiljaa.
    • 1 tl kuivattua kamomillaiskuketta.
    • 1 tl St. John's Wort.

    Kaikki ainesosat ovat huolellisesti valmiitajauha, lisää kefiriin. Kaada tämän jälkeen puoli litraa kiehuvaa vettä ja sekoita. Kääri astia froteepyyhkeeseen ja anna seistä kaksi tuntia. Siivilöi saatu liuos tämän ajan kuluttua juustokankaan läpi. Se on otettava kahdesti päivässä tyhjään vatsaan, puoli lasia, vähintään 7 päivän ajan. Myös seuraava keite auttaa palauttamaan suoliston mikroflooran erittäin tehokkaasti. Sen valmistukseen tarvitset:

    • 1 tl kuivattua St. John's wortia.
    • Puolet tusinokakkuja.
    • Sage kuivattu - puoli tl.

    Laita kaikki yrtit emaliastiaan jakaada litra kiehuvaa vettä, kiehauta. Tämän jälkeen sammuta liemi, anna sen hautua tunnin ajan ja siivilöi sideharsoa. Sinun on otettava yksi ruokalusikallinen tätä keittämistä ennen jokaista ateriaa vähintään 10 päivän ajan. Älä myöskään unohda, että melkein kaikilla fermentoiduilla maitotuotteilla on erittäin myönteinen vaikutus ruoansulatuskanavan tilaan, erityisesti suoliston mikroflooran normalisoitumiseen. Täysin vähärasvaisia ​​fermentoituja maitotuotteita ei kuitenkaan kannata ostaa. Lääkärit eivät myöskään suosittele takertumaan kaikenlaisiin juomajogurtteihin - niistä ei ole mitään hyötyä. Ja mikä tärkeintä, jos sinulla on merkkejä sairaudesta, sinun on hakeuduttava pätevään lääkäriin. Usein sairas hakeutuu lääkäriin vasta tilan pahentuessa ja lääkärit joutuvat turvautumaan antibioottien käyttöön, kun taas jos henkilö olisi hakeutunut lääkäriin sairauden alkaessa, niiden käyttö olisi voitu välttää. Suosittelemme lukemaan:

    Kommentit

    kommentteja