Η υπερτροφική γαστρίτιδα περιγράφηκε για πρώτη φορά στο1888 από τον Γάλλο επιστήμονα P. Menetrier. Αυτή η ειδική μορφή χρόνιας γαστρίτιδας χαρακτηρίζεται από βαθιά υπερτροφία του γαστρικού βλεννογόνου, στην οποία σχηματίζεται μεγάλος αριθμός αδενωμάτων και κύστεων. Οι πιθανές αιτίες αυτής της μορφής γαστρίτιδας δεν έχουν ακόμη μελετηθεί επαρκώς. Ωστόσο, ένας κύριος λόγος μπορεί να εντοπιστεί — χρόνια δηλητηρίαση (οινόπνευμα, μόλυβδος, υδράργυρος), που οδηγεί σε αλλαγές στη δομή του γαστρικού βλεννογόνου. Δευτερεύουσες πιθανές αιτίες είναι οι αιτίες που χαρακτηρίζουν τη συνηθισμένη γαστρίτιδα, — κατανάλωση τροφών χαμηλής ποιότητας (καπνιστά, τηγανητά, λιπαρά, αλατισμένα κ.λπ.), έλλειψη βιταμινών και μετάλλων, κάπνισμα, προηγούμενες λοιμώδεις ασθένειες (τύφος πυρετός, ιογενής ηπατίτιδα, δυσεντερία), μεταβολικές διαταραχές. Η διατροφή, ως σύγχρονη μόδα, μπορεί επίσης να είναι η αιτία αυτής της ασθένειας. Η ηλικιακή κατηγορία των ασθενών με αυτή τη χρόνια υπερτροφική γαστρίτιδα — 30-50 ετών. Η ασθένεια είναι οξεία, αλλά εξελίσσεται σταδιακά.
Συμπτώματα υπερτροφικής γαστρίτιδας
Τα κλινικά συμπτώματα αυτής της μορφής γαστρίτιδας μελετήθηκαν το 1955 από τον S. Fiber. Τα πιο κοινά συμπτώματα:
- πονώντας πόνο στην επιγαστρική περιοχή, συνοδεύεται από βάρος στην κοιλιακή χώρα.
- εμετός και διάρροια.
- σπάνια υπάρχει γαστρική αιμορραγία.
- απώλεια βάρους έως 10-20 kg.
- μειωμένη όρεξη, φτάνοντας μερικές φορές ανορεξία.
- περιφερικό οίδημα που σχετίζεται με μειωμένη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες στο αίμα.
Τα κλινικά συμπτώματα που ανιχνεύονται στο εργαστήριο μπορεί να είναι τα ακόλουθα:
Έρευνα και θεραπεία
Πραγματοποιήθηκαν εξετάσεις για διάγνωσηυπερτροφική γαστρίτιδα, δεν έχουν μικρή σημασία για τον γιατρό, γιατί σας επιτρέπουν να συνταγογραφήσετε τη βέλτιστη θεραπεία. Όπως γνωρίζετε, σωστά επιλεγμένη θεραπεία — το κλειδί της επιτυχίας. Πρώτον, αυτή είναι μια εξέταση ακτίνων Χ, με την οποία μπορείτε να εντοπίσετε αλλαγές που είναι εγγενείς σε αυτή τη μορφή γαστρίτιδας. Κατά κανόνα, με αυτή τη διαδικασία, ο γιατρός μπορεί να δει παχύρρευστες και διογκωμένες πτυχές του γαστρικού βλεννογόνου. Δεύτερον, πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο γιατρός ανιχνεύει, εκτός από τις παχύρρευστες πτυχές, την παρουσία μικρών πληγών και διαβρώσεων. Μια βιοψία σε αυτή την περίπτωση δεν θα είναι αξιόπιστη, γιατί Κατά τη λήψη υλικού, μόνο επιφανειακά κύτταρα εισέρχονται στο αναλυόμενο δείγμα, ενώ τα προσβεβλημένα κύτταρα βρίσκονται πιο βαθιά. Ωστόσο, μια βιοψία μπορεί να αποκλείσει την κακοήθεια. Εάν η υπερτροφική γαστρίτιδα έχει ήπια συμπτώματα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με συντηρητική θεραπεία. Σημαίνει το εξής:
- μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες,
- είναι δυνατόν να συνταγογραφηθούν αντιχολινεργικά φάρμακα που μειώνουν αυτήν την απώλεια πρωτεΐνης,
- τη χρήση περιτυλιγμένων, στυπτικών και υποκατάστατων φαρμάκων.
Εάν τα συμπτώματα της νόσου είναι σοβαρά, π.χ.ε. η ασθένεια είναι σοβαρή — παρατηρείται έντονος πόνος, εκτεταμένο οίδημα και επαναλαμβανόμενη γαστρική αιμορραγία, στη συνέχεια χρησιμοποιείται χειρουργική θεραπεία, η λεγόμενη πλήρης ή μερική γαστρεκτομή. Σε περιπτώσεις όπου είναι αδύνατο να αποκλειστεί εντελώς η πιθανότητα εμφάνισης αλλοίωσης που μοιάζει με όγκο, χρησιμοποιείται αποκλειστικά η χειρουργική θεραπεία. Μετά την επέμβαση, η καλύτερη θεραπεία — Αυτή είναι μια αυστηρή δίαιτα με εξαίρεση το αλκοόλ, τα λιπαρά, αλμυρά, καπνιστά τρόφιμα. Οι ασθενείς που λαμβάνουν συντηρητική θεραπεία με διάγνωση υπερτροφικής γαστρίτιδας πρέπει να εγγράφονται σε ιατρείο. Τέτοιοι ασθενείς χρειάζεται να υποβάλλονται σε ακτινολογικές και ενδοσκοπικές εξετάσεις τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο για την παρακολούθηση της δυναμικής της υπερτροφικής γαστρίτιδας.