Καταρροή.Όλοι το έχουν συνηθίσει και δεν το θεωρούν κάτι ιδιαίτερο, άξιο προσοχής. Φυσικά, η ρινική συμφόρηση προκαλεί πολλή ταλαιπωρία σε έναν άρρωστο: κοκκινισμένη μύτη, πονοκέφαλο, μαντήλια και λοξά βλέμματα από ανθρώπους γύρω σας που σας θεωρούν τόπο αναπαραγωγής μόλυνσης.
Αιτίες κρύου
Ωστόσο, η ρινική συμφόρηση δεν είναι πάνταπου προκαλείται από κοινό κρυολόγημα. Από πού προέρχεται η καταρροή; Αυτό που αποκαλείται ευρέως από την όχι εντελώς ευφωνημένη λέξη «μύξα» ονομάζεται ρινίτιδα στην ιατρική. Η ρινίτιδα είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία που περιλαμβάνει τη βλεννογόνο μεμβράνη της ρινικής κοιλότητας. Φυσικά για να αναπτυχθεί αυτή η φλεγμονώδης διαδικασία χρειάζεται λόγος. Τις περισσότερες φορές, αυτό οφείλεται στη διείσδυση διαφόρων ιών στο ανθρώπινο σώμα. Ωστόσο, εκτός από τους ιούς, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν ρινική συμφόρηση. Τέτοιοι λόγοι περιλαμβάνουν:
- Περιβάλλον ψυχρού αέρα ή αιφνίδιες αλλαγές θερμοκρασίας.
- Χρήση πικάντικων τροφίμων ή πικάντικων καρυκευμάτων.
- Αυξημένα αδενοειδή, συνήθως σε ένα παιδί.
- Η επίδραση διαφόρων περιβαλλοντικών ερεθισμάτων.
- Επιδράσεις στην βλεννογόνο της μύτης του καπνού, ιδιαίτερα με το παθητικό κάπνισμα.
- Παρουσία ξένων σωμάτων στη ρινική κοιλότητα.
- Η παρουσία διαφόρων δομικών διαταραχών, για παράδειγμα η απόκλιση του ρινικού διαφράγματος.
- Διάφορες αλλεργικές αντιδράσεις.
- Παρουσία πολυπόδων στη ρινική κοιλότητα.
- Διάφοροι όγκοι των ρινικών διόδων.
Προκειμένου να προσδιοριστεί με αξιοπιστία ποια ακριβώς είναι η αιτία της καταρροής σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ένα άρρωστο άτομο θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια από γιατρό.
Οξεία ρινίτιδα
Οι γιατροί διακρίνουν δύο τύπους ρινίτιδας:χρόνια και οξεία πορεία. Η οξεία ρινίτιδα είναι συχνότερα σύμπτωμα οξειών αναπνευστικών ασθενειών όπως ο ARVI ή η γρίπη. Τέτοιες ρινικές καταρροές αντιπροσωπεύουν περίπου το 70% όλων των περιπτώσεων ασθένειας και είναι πιο συχνές σε παιδιά και εφήβους. Η οξεία ρινίτιδα εμφανίζεται σύμφωνα με τον κλασικό τύπο, σε τρία στάδια ανάπτυξης:
- Σκηνή αντανακλαστικό
Η ρινική συμφόρηση ξεκινά με την πρώτηαντανακλαστικό στάδιο. Προχωρά ως εξής. Το σώμα ενός άρρωστου ατόμου γίνεται υποθερμικό, η ανοσία μειώνεται και τα αγγεία του ρινικού βλεννογόνου διαστέλλονται δραματικά. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται αρχικά μια έντονη ξηρότητα της βλεννογόνου μεμβράνης και στη συνέχεια αναπτύσσεται οίδημα, το οποίο προκαλεί καταρροή.
- Καταρράκτη
Στο δεύτερο, καταρροϊκό στάδιο ανάπτυξης ρινίτιδας,Οι ιοί ενεργοποιούνται στην βλεννογόνο μεμβράνη. Λόγω της διόγκωσης της βλεννογόνου μεμβράνης, μια αυξημένη ποσότητα αίματος ρέει σε αυτήν, γεγονός που οδηγεί στην ενεργοποίηση της εργασίας εκείνων των αδένων που παράγουν βλέννα. Ένα άρρωστο άτομο παρατηρεί αρκετά άφθονη απόρριψη από τη μύτη, η οποία έχει υγρή σύσταση. Η ικανότητα αντίληψης οσμών μειώνεται σημαντικά. Περίπου την ίδια περίοδο, ο άρρωστος αρχίζει να εμφανίζει βλάβες σε άλλα όργανα που σχετίζονται με τη ρινική κοιλότητα - αυξημένη δακρύρροια, αλλαγές φωνής και συμφόρηση στους ακουστικούς πόρους. Στο τρίτο στάδιο της νόσου, το πρήξιμο της βλεννογόνου μεμβράνης μειώνεται σημαντικά, η ικανότητα όσφρησης και η κανονική αναπνοή αποκαθίστανται. Η ίδια η ρινική έκκριση γίνεται πολύ πιο παχύρρευστη. Και αν αλλάξουν χρώμα σε σκούρο κίτρινο ή κιτρινοπράσινο, ο γιατρός μπορεί να υποψιαστεί μια δευτερογενή, πιο συχνά βακτηριακή, λοίμωξη.
Χρόνια ρινίτιδα
Η δεύτερη μορφή ρινίτιδας είναι χρόνια.Η χρόνια μορφή της νόσου εμφανίζεται συχνότερα ως αποτέλεσμα ακατάλληλης θεραπείας της οξείας μορφής ρινίτιδας. Επιπλέον, η χρόνια ρινίτιδα μπορεί να προκληθεί από παράγοντες όπως αλλεργικές παθήσεις, επαγγελματικούς δυσμενείς παράγοντες, διαταραχή της φυσιολογικής κυκλοφορίας του αίματος των βλεννογόνων της ρινικής κοιλότητας. Υπάρχουν διάφοροι τύποι χρόνιας ρινίτιδας.
- Χρόνια υπερτροφική ρινίτιδα
Εάν ο ασθενής το έχει αυτόμορφή χρόνιας ρινίτιδας, ο γιατρός σημειώνει τον πολλαπλασιασμό και τη σημαντική αύξηση του όγκου των βλεννογόνων, και σε ιδιαίτερα προχωρημένες περιπτώσεις, του οστικού ιστού. Τις περισσότερες φορές, η συστηματική οξεία ρινίτιδα οδηγεί σε τέτοιες παθολογίες. Και επιπλέον, η ανεξέλεγκτη χρήση αγγειοσυσπαστικών σταγόνων οδηγεί σε τέτοιες αλλαγές με πολύ υψηλό βαθμό πιθανότητας. Ο ασθενής σε αυτή την περίπτωση παραπονιέται για συστηματική ρινική έκκριση, δυσκολία στη ρινική αναπνοή και πονοκεφάλους. Η αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης είναι σημαντικά μειωμένη και η φωνή αλλάζει. Λόγω του γεγονότος ότι ένα άρρωστο άτομο αναγκάζεται να αναπνέει από το στόμα του, η βλεννογόνος μεμβράνη της στοματικής κοιλότητας στεγνώνει συνεχώς. Αυτό οδηγεί σε ένα συνεχές αίσθημα δίψας.
- Χρόνια ατροφική ρινίτιδα
Σε περίπτωση που ένα άτομο υποφέρει από αυτόμορφή ρινίτιδας, υπάρχει σημαντική λέπτυνση του ρινικού βλεννογόνου. Ως αποτέλεσμα, ο άρρωστος παραπονιέται για αίσθημα ξηρότητας και ξένο σώμα στη ρινική κοιλότητα. Η ρινική έκκριση δεν είναι άφθονη, αλλά είναι εξαιρετικά παχύρρευστη και, όταν στεγνώσει, δημιουργεί κρούστες. Αυτές οι κρούστες μπορεί να κρύβουν μια βακτηριακή μόλυνση. Τις περισσότερες φορές, μια τέτοια ρινική συμφόρηση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα δυσμενών επαγγελματικών παραγόντων. Η πρόγνωση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι αρκετά ευνοϊκή.
- Αλλεργική ρινίτιδα
Καταρροή που προκαλείται από αλλεργικές αντιδράσειςέχει επίσης σχεδόν πάντα μια χρόνια μορφή. Ανάλογα με τη συχνότητα των κρίσεων χρόνιας ρινίτιδας, διακρίνονται δύο μορφές - μόνιμες και εποχιακές. Ένα άτομο επιρρεπές σε αλλεργικές αντιδράσεις αμέσως μετά την επαφή με αλλεργιογόνα εμφανίζει έντονη καταρροή, άφθονη έκκριση και φτάρνισμα. Ωστόσο, εμφανίζεται και ρινική συμφόρηση χωρίς καταρροή. Στην ίδια περίπτωση, εάν δεν υπάρξει επαφή με το αλλεργιογόνο, το άτομο παραμένει πρακτικά υγιές.
- Χρόνια αγγειοκινητική ρινίτιδα
Αυτός ο τύπος ρινίτιδας εμφανίζεται ότανμια παθολογική αλλαγή στα αγγεία του ρινικού βλεννογόνου συμβαίνει λόγω αλλαγών στο σώμα. Τέτοιες αλλαγές περιλαμβάνουν τυχόν αλλαγές στα ορμονικά επίπεδα. Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι ο λόγος που πολλές έγκυες γυναίκες τόσο συχνά παραπονιούνται για μια ακατανόητη, συχνά εμφανιζόμενη καταρροή.
Θεραπεία του κρυολογήματος
Το Hryminest ως τέτοιο δεν αντιπροσωπεύειорганизма человека никакой опасности. Однако в том случае, если лечение насморка будет неправильным или заложенность носа не лечится вовсе, инфекция может распространиться далеко за пределы полости носа. И тогда уж осложнения практически неизбежны: этмоидит, гайморит, фарингит, ларингит и острый отит. Именно поэтому так важно правильно лечить насморк. Многие считают, что лечить насморк не имеет никакого смысла, так как он достаточно быстро проходит сам. Однако подобный подход в корне неверен. Совершенно ни к чему вычеркивать из своей жизни, да и рисковать и выяснять, будут ли осложнения, также не стоит. Начинать лечение насморка необходимо как можно быстрее. Во-первых, больному человеку назначается строгий домашний режим. Во- первых, человек получает возможность отдохнуть, а во-вторых, таким образом устраняется риск заражения ОРЗ окружающих людей. Сразу же следует начать немедекаментозную терапию. Наиболее эффективны тепловые процедуры: больному человеку следует как можно быстрее попарить ноги, выпить горячий чай, сделать ингаляцию. Кстати говоря. Если у больного человека нет склонностей к аллергическим реакциям, очень эффективным станут ингаляции с маслами эвкалипта, мяты и чайного дерева. Их можно проводить даже в том случае, если нет ингалятора. Достаточно капнуть пару капель масла в литр горячей воды и подышать испарениями, предварительно накрыв голову махровым полотенцем. Также следует обратить особо пристальное внимание на такой вопрос, как гигиена полости носа в период заболевания. Для успешного излечения необходимо правильно очищать полость носа от слизи. Ни в коем случае не следует высмаркивать сразу обе ноздри. Необходимо делать это по очереди, причем обратите внимание на то, что рот должен быть слегка приоткрыт. Подобная мера позволит избежать возникновения избыточного отрицательного давления и, как следствие, травмирования сосудов. Ну и, конечно же, предпочтительнее всего использовать одноразовые носовые платки, во избежание повторного самозаражения. Медикаментозное лечение врач подбирает в зависимости от того, почему возникла заложенность носа, а также в какой именно стадии находится заболевание. Так, например, сосудосуживающие препараты целесообразно использовать только в начальной стадии заболевания. Причем их использование должно быть кратковременным – не более пяти суток. В противном случае существует риск патологического изменения сосудов. На второй стадии заболевания, когда организм самостоятельно пытается избавиться от бактерий и появляется обильный насморк, можно помочь ему. Промывать нос целесообразно солевыми растворами, либо отварами ромашки или календулы. В том же случае, если насморк вызван аллергическими реакциями организма, необходимо принять следующие меры. Во-первых, максимально ограничьте контакт больного человека с аллергенами. А во-вторых, больной человек должен как можно быстрее начать принимать антигистаминные препараты. Кстати говоря, подобные препараты должны назначаться только врачом. В любом случае, если у вас заложенность носа, лечение просто необходимо. Не стоит недооценивать потенциальную опасность обычного насморка. Любое патологическое изменение в организме человека должно быть устранено как можно быстрее.
