Μόλις πριν από μερικές δεκαετίες, το διαζύγιο ήτανένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Ωστόσο, σήμερα το διαζύγιο είναι ένα απολύτως φυσιολογικό φαινόμενο και οι γυναίκες πολύ συχνά μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά. Ωστόσο, η ζωή δεν τελειώνει μετά το διαζύγιο, και συχνά μια γυναίκα ξαναπαντρεύεται. Ένας πατριός σε μια οικογένεια δεν είναι ασυνήθιστος αυτές τις μέρες και είναι πολύ δύσκολο να εκπλήξεις κάποιον με αυτό. Ωστόσο, είναι αυτονόητο ότι η εμφάνιση ενός εξωτερικού ενήλικα σε μια οικογένεια με παιδιά δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Φυσικά, υπάρχουν οικογένειες στις οποίες τέτοιες αλλαγές στην οικογένεια προχωρούν σχεδόν ανώδυνα, όπως λένε, «χωρίς κανένα πρόβλημα». Ωστόσο, δεν είναι όλες οι οικογένειες τόσο τυχερές για την ακρίβεια, μόνο λίγες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι οικογένειες στις οποίες εμφανίζεται ένας πατριός αντιμετωπίζουν αναπόφευκτα έναν αρκετά μεγάλο αριθμό διαφόρων προβλημάτων και συγκρούσεων, που κυμαίνονται από τα πιο ασήμαντα έως τα αρκετά σοβαρά. Και, κατά κανόνα, οι συγκρούσεις προκύπτουν κυρίως μεταξύ του πατριού και των παιδιών. Και από εκεί είναι σε απόσταση αναπνοής για μια σύγκρουση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Μπορούν να αποτραπούν αυτές οι συγκρούσεις; Παρά το γεγονός ότι μια μοναδική και καθολική συνταγή που είναι ιδανική για κάθε οικογένεια απλά δεν υπάρχει. Ωστόσο, έμπειροι οικογενειακοί ψυχολόγοι εξακολουθούν να δίνουν μερικές γενικές συμβουλές που θα βοηθήσουν στην εξομάλυνση αυτής της δύσκολης περιόδου προσαρμογής για την οικογένεια, μειώνοντας τις συγκρούσεις στο ελάχιστο δυνατό. Αυτό το άρθρο θα συζητήσει πώς να εξαλείψετε όλες τις πιθανές συγκρούσεις μεταξύ ενός πατριού και ενός παιδιού όσο το δυνατόν γρηγορότερα, καθώς και να τους βοηθήσει να δημιουργήσουν φιλικές σχέσεις και εμπιστοσύνη μεταξύ του παιδιού και του νέου μέλους της οικογένειας - του πατριού. Μετά από όλα, αυτό είναι πραγματικά πραγματικό, αν και θα πρέπει να προσπαθήσετε και να καταβάλετε κάποια προσπάθεια. Δεν πρέπει να ελπίζετε ότι η κατάσταση θα επιλυθεί από μόνη της, και ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να απαιτήσετε από το παιδί να κάνει τα πρώτα βήματα προς τη συμφιλίωση. Οι ενήλικες είναι αυτοί που θα πρέπει να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στην οικογένεια, γιατί έχουν εμπειρία ζωής. Και πολύ περισσότερη σοφία από ένα παιδί. Και, επιπλέον, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι αυτοί που χρειάζονται αυτές τις αλλαγές στη ζωή, και σίγουρα όχι το παιδί. Αντίστοιχα, οι κάρτες είναι στα χέρια σας - το παιδί δεν είναι υποχρεωμένο να προσαρμοστεί σε εσάς.
Ο μπαμπάς ή ο θείος;
Η πρώτη ερώτηση. Который необходимо прояснить с самого начала – это то, как должен обращаться ребенок к новому члену семьи. Зачастую женщина, руководствуясь желанием как можно быстрее приучить ребенка к своему новому мужу, заставляет называть его папой. В некоторых случаях ребенок беспрекословно подчиняется матери и начинает называть отчима папой практически с первого дня. Как правило, подобное развитие событий типично для двух случаев. Либо в том случае, когда ребенок еще слишком маленький, и слово мамы для него пока еще непреложная истина, папу он помнит плохо, да и моральными аспектами и душевными терзаниями в силу возраста озабочен весьма мало, либо в том случае, если ребенок настолько боится своей матери, что возражать ей не решается. И если в первом случае, как правило, проблем особых в отношения отчима и ребенка не возникает, разумеется, при том условии, что отчим является взрослым и разумным человеком, способным принять и полюбить ребенка любимой женщины, во втором случае дело обстоит намного хуже. И это совсем не удивительно – называть – то папой чужого человека будет, но вот искренне полюбить его ребенку сразу же вряд ли удастся. Да, он не будет вступать в открытые конфликты с матерью и отчимом, но вот то, что будет твориться в его душе, останется тайной за семью печатями. Более того – возможно, в том случае, если бы ребенка не принуждали называть отчима отцом, таких бы проблем и не возникло, так как ребенок со временем смог бы понять и принять нового члена семьи, а очень возможно, и искренне полюбить его. Но вот это принуждение к называнию отчима папой нередко вызывает сильнейшие противоречия и чувство протеста у ребенка. Именно поэтому семейные психологи, основываясь на достаточно большом опыте и результатах наблюдения за подобными семьями, в которых появился новый мужчина, имеют свою четко определенную точку зрения на эту проблему. Ни в коем случае не принуждайте ребенка к чему бы то ни было, а уж тем более к тому, чтобы ребенок признал своего папу плохим. А ведь именно к этому вы его и призываете, заставляя назвать папой совершенно постороннего пока еще для него человека. Для ребенка это является сильнейшим психологическим потрясением, сила которого такова, что далеко не каждый взрослый сможет самостоятельно справиться с ней. А что уж говорить про маленького ребенка? Поверьте – если ребенок полюбит отчима и захочет этого, он и сам обязательно рано или поздно назовет его папой. Однако, разумеется, это утверждение справедливо только в отношении к дошкольниками – школьники и подростки вряд ли пойдут на это добровольно. Гораздо разумнее, чтобы ребенок обращался к своему отчиму по имени. С одной стороны, так будет гораздо легче для ребенка, который не будет ощущать себя предателем по отношению к родному отцу. Поверьте, для ребенка это понятие отнюдь не пустой звук – для него это настоящая трагедия. А со второй стороны – обращение по имени гораздо проще для самого отчима. Ведь ему сейчас также приходится очень и очень непросто – ведь именно он приходит в чужую семью. Новые привычки, новый распорядок, полностью новый уклад жизни, ребенок. Это для матери ребенок является непременной и давно привычной естественной составляющей ее жизни. А для мужчины ваш ребенок – абсолютно чужой человек, привычки, желания, манера поведения которого абсолютно неизвестны. И мужчине, даже самому чуткому и заботливому, потребуется некоторое время для того, чтобы узнать ребенка. А уж в том случае, если ребенок отвергает отчима и всячески протестует против его появления в их с мамой жизни, мужчине вообще приходится очень тяжело. Поставьте себя на его место – вы попали в совершенно незнакомую обстановку, стараетесь освоиться, быть хорошим. А все ваши усилия категорически отвергаются, более того. Вас постоянно пытаются в чем – то обвинить. А если у мужчины еще и своих детей нет, то для него ваш ребенок и вовсе кажется неким инопланетным созданием. И ему гораздо сложнее стать отцом для вашего ребенка. Разумеется, это ни в коем случае не значит, что мужчина не сможет принять и полюбит вашего ребенка – если он вас по-настоящему любит, то сможет. Однако не ждите, что он станет настоящим отцом. А вот другом, наставником и советчиком быть вполне в состоянии, и скорее всего, со временем так оно и будет. Поэтому в том случае, если обращение по имени устраивает обе стороны – и ребенка, и отчима, пожалуй, стоит остановиться именно на этом варианте. Как правило, мужчина в этих случаях не протестует. Но если же он вдруг начнет настаивать на обращении ребенка «папа», обязательно поговорите с ним и объясните, что это необходимо для улучшения обоих – и ребенка, и его самого. 
Προειδοποίηση εκ των προτέρων!
Πολύ συχνά οι ίδιοι οι ενήλικες δημιουργούν πολύσημαντικές προϋποθέσεις για την εμφάνιση διαπροσωπικών συγκρούσεων μεταξύ του πατριού και του παιδιού. Και το πρώτο λάθος που συμβαίνει συχνά είναι το αποτέλεσμα της έκπληξης. Ποτέ μην κάνετε στο παιδί σας μια έκπληξη που μπορεί να είναι δυσάρεστη - μην παρουσιάζετε στο παιδί σας ένα τετελεσμένο γεγονός. Συχνά μια γυναίκα κρύβει τη σχέση της από το παιδί της, ειδικά αν περνάει μια δύσκολη εφηβική περίοδο, πιστεύοντας λανθασμένα ότι έτσι θα είναι καλύτερα. Ωστόσο, είναι απίθανο να γίνει καλύτερο. Τελικά γιατί κρύβεται η αλήθεια από το παιδί; Γιατί η μαμά υποψιάζεται ότι μπορεί να προκύψουν διάφορες συγκρούσεις. Αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι δεν θα μπορέσετε να αποφύγετε τις συγκρούσεις σε καμία περίπτωση - αργά ή γρήγορα θα πρέπει να το πείτε στο παιδί σας, αν, φυσικά, σκοπεύετε να νομιμοποιήσετε τη σχέση σας και να ζήσετε μαζί. Ωστόσο, σε όλες αυτές τις συγκρούσεις θα προστεθεί ένα άλλο πρόβλημα - μια έντονη δυσαρέσκεια απέναντί σας που του κρύψατε την αλήθεια. Επομένως, προσπαθήστε να ενημερώσετε το παιδί σας για τον προτεινόμενο γάμο εκ των προτέρων. Αν και, φυσικά, υπάρχει χρόνος για όλα, και η εισαγωγή του παιδιού σας στον επιλεγμένο σας είναι απαραίτητο μόνο εάν η σχέση σας είναι αρκετά σοβαρή και τα σχέδιά σας είναι αρκετά ακριβή και καθορισμένα. Διαφορετικά, μετά τη δεύτερη ή την τρίτη συνάντηση, το παιδί θα σταματήσει να σας παίρνει στα σοβαρά. Να είστε προετοιμασμένοι για το παιδί σας να έχει έναν τεράστιο αριθμό διαφορετικών ερωτήσεων. Και σχεδόν όλα θα τον αφορούν πρωτίστως. Δεν υπάρχει λόγος να φοβάστε αυτό. Και ακόμη περισσότερο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κατηγορήσετε ένα παιδί για εγωισμό - αυτές οι ερωτήσεις είναι απολύτως φυσικές και φυσιολογικές. Επιπλέον, οι ερωτήσεις μπορεί να σας φαίνονται είτε υπερβολικά αφελείς είτε, αντίθετα, χωρίς διακριτικότητα. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να ρωτήσει αν θα μπορεί ακόμα να πάει σινεμά με τη μητέρα του, να επισκεφτεί τη γιαγιά του, αν θα του επιτρέπεται να έρχεται στο κρεβάτι της μητέρας του τα πρωινά, όπως πριν, και ούτω καθεξής. Και αυτά τα ερωτήματα είναι απολύτως φυσιολογικά – σε τελική ανάλυση, για ένα παιδί η κύρια εγγύηση της ψυχικής του γαλήνης είναι ακριβώς η σταθερότητα της ζωής του. Και η εμφάνιση ενός νέου μέλους της οικογένειας δεν μπορεί να περάσει χωρίς αλλαγές. Και, εξάλλου, το παιδί δεν έχει ακόμα εμπειρία ζωής, οπότε για εκείνο πολλά εντελώς προφανή και αυτονόητα πράγματα εξακολουθούν να φαίνονται μυστήριο. Επομένως, να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι θα πρέπει να απαντήσετε με μεγάλη υπομονή και λεπτομέρεια σε όλες τις ερωτήσεις που έχει το παιδί σας. Και προσπαθήστε να μην αναβάλλετε επ' αόριστον αυτή τη συζήτηση. Όσο πιο γρήγορα ενημερώσετε το παιδί σας και απαντήσετε στις ερωτήσεις του, τόσο περισσότερο χρόνο θα έχει να συνηθίσει την ιδέα και να την αποδεχτεί. Αυτό σημαίνει ότι θα έχετε λιγότερα προβλήματα στο μέλλον.
Η πρώτη συνάντηση του πατριού και του παιδιού
Συχνά συμβαίνει να φέρνει μια γυναίκαο μελλοντικός σύζυγός της στο σπίτι χωρίς να τον συστήσει πρώτα στο παιδί. Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι η εύρεση ενός παράξενου άνδρα στο μπάνιο ή την κουζίνα το πρωί μπορεί να προκαλέσει ένα πραγματικό ψυχολογικό σοκ στο παιδί. Είναι πολύ ανόητο να περιμένει κανείς ότι ένα παιδί θα καταλάβει τα πάντα μόνο του. Επομένως, η πρώτη συνάντηση του παιδιού με τον πατριό του θα πρέπει ιδανικά να γίνει κάπου σε ουδέτερη περιοχή - σε ένα πάρκο, ένα καφέ, μια κινηματογραφική αίθουσα. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνουν τουλάχιστον δύο ή τρεις τέτοιες συναντήσεις. Και μόνο μετά από αυτό μπορείτε να προσκαλέσετε έναν άντρα ή να πάτε να τον επισκεφτείτε. Επιπλέον, σε αυτή την περίπτωση, η διάρκεια των επισκέψεων πρέπει να αυξάνεται σταδιακά έως ότου το παιδί εξοικειωθεί πλήρως με τον πατριό.
Αυξάνοντας τον πατριό ενός παιδιού
Ένα άλλο εμπόδιο είναι το ζήτημα τουαν ένας πατριός μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί. Κάποιοι ισχυρίζονται, και μάλιστα πιστεύουν ακράδαντα, ότι σε μια οικογένεια ο πατριός δεν έχει δικαίωμα να μεγαλώσει ένα παιδί, ενώ άλλοι λένε ότι πρέπει οπωσδήποτε να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού. Ποιος από αυτούς έχει δίκιο; Στην πραγματικότητα και οι δύο έχουν δίκιο. Ωστόσο, όλα πρέπει να είναι στην ώρα τους και με μέτρο. Φυσικά, ένας άντρας δεν πρέπει να αρχίσει να μαλώνει και κυρίως να τιμωρεί ένα παιδί από τις πρώτες κιόλας μέρες της εμφάνισής του στη ζωή του. Έτσι, δεν θα μπορέσει να πετύχει τίποτα εκτός από βίαιη διαμαρτυρία, αγανάκτηση και κατεστραμμένες σχέσεις. Ωστόσο, είναι επίσης αδύνατο να απομακρυνθείτε εντελώς από την εκπαιδευτική διαδικασία. Άλλωστε και ο άντρας και το παιδί είναι μέλη της ίδιας οικογένειας. Αυτό σημαίνει ότι είναι απίθανο να μπορέσουμε να αγνοήσουμε ο ένας τον άλλον. Ας θυμηθούμε ότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο να μαλώνεις και να τιμωρείς ένα παιδί. Προσωπικό παράδειγμα, φιλικές συμβουλές, οποιαδήποτε βοήθεια χρειάζεται ένα παιδί – όλα αυτά είναι επίσης μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Παρεμπιπτόντως, πολύ συχνά οι μητέρες, ανησυχώντας για το πώς θα αναπτυχθεί η σχέση μεταξύ του αγαπημένου τους παιδιού και του μελλοντικού συζύγου, κάνουν άθελά τους το ίδιο λάθος - προσπαθούν να μην αφήσουν το παιδί μόνο του με τον πατριό για ένα λεπτό. Ωστόσο, οι ψυχολόγοι λένε ότι μια τέτοια επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο έχει πολύ θετική επίδραση στην ανάπτυξη της σχέσης μεταξύ του παιδιού και του πατριού. Και αυτό δεν είναι τόσο περίεργο. Παρουσία σας, τόσο ο πατριός όσο και το παιδί αισθάνονται συνεχώς κάποιο περιορισμό, καθώς φοβούνται μήπως πουν ή κάνουν κάτι λάθος και ως εκ τούτου θα σας προσβάλουν ή θα σας στενοχωρήσουν. Μόνοι τους θα μπορούν να κάνουν ο ένας στον άλλο όλες τις ερωτήσεις που τους ενδιαφέρουν και οι πιθανότητές τους να βρουν μια κοινή γλώσσα είναι πολύ μεγαλύτερες. Και το πιο σημαντικό, να θυμάστε ότι το γεγονός ότι ένας πατριός εμφανίστηκε στην οικογένεια δεν μπορεί να χαλάσει τη σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού. Σας προτείνουμε να διαβάσετε:
