Α, ποιος άλλος αν όχι εμείς, οι πρώηνταραχώδης-άτακτος ή ήσυχος-μετριόφρων, ξέρεις πόσο σημαντικό είναι να έχεις έναν αληθινό φίλο ή αδερφή; Και αν μια αδερφή γίνει φίλη, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η ζωή είναι μια επιτυχία! Και αν εσείς και η αδερφή σας μοιράζεστε επίσης το δωμάτιο ενός κοριτσιού... Αν και, εδώ μπορούμε ήδη να συζητήσουμε την τύχη στη ζωή. Δύο κυρίες (ακόμα και μικρές κυρίες) αναπόφευκτα θα αρχίσουν να διαιρούν την περιοχή και να συγκρούονται για το θέμα του σωστά διακοσμημένου και οργανωμένου εσωτερικού του. Επομένως, εάν δύο μελλοντικές κυρίες μεγαλώνουν στην οικογένειά σας, τότε το ζήτημα της οργάνωσης της κοινής τους παρθενικής κατοικίας για τους γονείς γίνεται ζήτημα: θέλετε να ευχαριστήσετε όλους, αλλά πώς να το κάνετε αυτό δεν είναι απολύτως σαφές. Από τη μια, δύο ομόφυλοι κάτοικοι ενός παιδικού δωματίου διευκολύνουν τους γονείς: στο κάτω κάτω, δύο κορίτσια, παρόμοια ενδιαφέροντα, παρόμοια προβλήματα. Αλλά από την άλλη... Είναι σημαντικό για κάθε παιδί να έχει τον προσωπικό του χώρο, είναι σημαντικό να υπερασπίζεται τις ιδέες του για το δικό του δωμάτιο, είναι σημαντικό να είναι κατανοητό και ικανοποιημένο στις παιδικές του φιλοδοξίες. Κι αν υπάρχουν δύο παιδιά; Πώς να κανονίσετε ένα παιδικό δωμάτιο λαμβάνοντας υπόψη την ατομικότητα κάθε παιδιού; Ας προσπαθήσουμε να μάθουμε τι συμβουλεύουν επαγγελματίες σχεδιαστές, ψυχολόγοι και δάσκαλοι για αυτό το θέμα και πώς, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συμβουλές, μπορείτε να σχεδιάσετε το εσωτερικό ενός παιδικού δωματίου για δύο κορίτσια;
Ο σχεδιασμός του δωματίου ενός παιδιού
Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε μόνοι μας το παιδαγωγικό καιпсихологические требования к оформлению детской комнаты вообще. Родители, размышляющие над тем, как оформить интерьер детской, должны помнить об одном важном нюансе. Дело в том, что для ребенка своя комната – то же самое, что и весь дом для взрослого человека. Это вы можете выбрать, где вам лечь спать (или не спать вообще), где поужинать (на кухне, в столовой или в гостиной), где отдохнуть после работы (на кровати с книжкой или на диване перед телевизором). Ребенок такого выбора лишен. Для него в доме выделена целая комната (или уголок) и именно там он проводит основную часть своего свободного от занятий и прогулок времени. Потому психологи советуют, а дизайнеры практикуют метод функционального зонирования при оформлении интерьера детской комнаты. Условно интерьер детской должен быть поделен на три зоны: зону сна, зону отдыха и зону занятий. Удобнее всего распределять эти зоны в зависимости от освещенности комнаты. В самой темной части организовать место для сна, а оставшуюся территорию поделить на зоны отдыха и учебы. При организации места для занятий обязательно учтите советы тех же психологов. Они не рекомендуют располагать письменный (компьютерный) стол так, чтобы сидящий за ним ребенок не был повернут спиной к двери. Дети подсознательно опасаются неожиданного появления взрослых, даже если не делают ничего запрещенного, а это тоже может повлиять на общее состояние ребенка, вызвав необъяснимое (для него) беспокойство и дискомфорт. При организации зоны сна психологи советуют использовать балдахины и пологи над кроватью, потому как лежащему в постели ребенку свободное вертикальное пространство над ним кажется поистине огромным, пугающим и заставляет испытывать тот же дискомфорт. Именно поэтому дети так любят двухъярусные кровати: на верхнем этаже до потолка ближе, а нижний этаж имеет собственную «крышу». Оформляя интерьер детской, родители также не должны лишать ребенка права на личную жизнь и приватное пространство. Поэтому не запрещайте детям устраивать в своей комнате небольшие тайнички, во всяком случае, не давайте понять, что вам известно их местонахождение. Вам же лучше: у вас будет возможность тактично контролировать тайные помыслы своего дитяти, а уж вопрос об этичности и педагогичности такого приема – тема отдельного разговора. Что касается освещения в детской комнате, то оформляйте интерьер с учетом необходимости нескольких групп света. Так, например, в качестве основного источника освещения может использоваться традиционная потолочная люстра или же встроенные светильники (тоже потолочные). Еще необходимо организовать освещение за рабочим столом, где желательно расположить подвижную лампу с рассеянным светом, а на компьютерном столе еще и поставить подсветку за монитором. И последняя важная группа света – ночное освещение: многие дети вообще не могут уснуть без света. Поэтому бра с неяркой лампой, торшер или рассеянный свет «звездного неба» от ночных потолочных светильников в детской комнате просто необходимы. Оформляя интерьер детской, позаботьтесь об экологичности отделочных материалов, мебели и предметов интерьера. Старайтесь использовать только натуральные материалы, безопасные и приятные на ощупь. К тому же вся мебель в детской комнате также должна быть безопасной: прочной и без острых углов. И, естественно, как можно меньше синтетики в интерьерном текстиле. Учтя эти требования, можно переходить непосредственно к оформлению самой детской комнаты, предназначенной для двух девочек. Рассмотрим возможные варианты дизайна, в котором может быть оформлен интерьер такой комнаты. 
Το εσωτερικό του νηπιαγωγείου ενός κοριτσιού, όταν τα παιδιά είναι σχεδόν της ίδιας ηλικίας
Πρώτον, για δύο παιδιά του ίδιου φύλου είναι δυνατόοργανώστε ένα συνδυασμένο χώρο ύπνου, ανεξάρτητα από το αν είναι αγόρια ή κορίτσια. Φυσικά, δεν χρειάζεται να τα βάλετε για ύπνο στο ίδιο κρεβάτι, αλλά η τοποθέτηση κρεβατιών το ένα δίπλα στο άλλο είναι εφικτή και μάλιστα απαραίτητη. Αυτή η περιοχή μπορεί να είναι κοινή και τα κρεβάτια δεν χρειάζεται απαραίτητα να χωρίζονται με οθόνη ή κομοδίνο. Αντίθετα, τα κορίτσια σίγουρα θα θέλουν να μιλήσουν μυστικά στο σκοτάδι πριν πέσουν για ύπνο και είναι πιθανό (και μάλιστα πολύ πιθανό!) να σκαρφαλώσουν στο ίδιο κρεβάτι για αυτό. Αλλά τα κομοδίνα (εάν το εσωτερικό υποδηλώνει την παρουσία τους) πρέπει να γίνουν μεμονωμένα: σε τελική ανάλυση, πρέπει να γίνεται σεβαστή κάποιου είδους ιδιωτικότητα. Μια κουκέτα θα ήταν επίσης μια καλή λύση για την οργάνωση ενός χώρου ύπνου (διαβάστε παραπάνω γιατί αγαπούν τα παιδιά τέτοια κρεβάτια). Σε αυτή την περίπτωση (κοινός χώρος ύπνου), αφήστε τους να έχουν και κοινό χώρο εργασίας, έστω και με δύο θρανία, αλλά να βρίσκονται δίπλα-δίπλα. Μόνο τότε θα πρέπει να διαιρέσετε το παράθυρο εξίσου, τοποθετώντας τους πίνακες σε ίδια γειτνίαση με αυτό. Εάν τα κορίτσια είναι ακόμα πολύ μικρά και δεν χρειάζεται χώρος εργασίας στο παιδικό δωμάτιο, τότε οργανώστε έναν μεγάλο χώρο παιχνιδιού. Εδώ μπορείτε να βάλετε ένα πραγματικό παιδικό σπίτι ή μια γωνιά παιχνιδιού, όπου τα κορίτσια θα παίζουν ευτυχώς κόρη-μητέρα (και σίγουρα θα το κάνουν αυτό). Ένα παιδικό τραπέζι όπου μπορείτε να «δεχτείτε καλεσμένους», να παίξετε στην κουζίνα, να διαβάσετε, να ζωγραφίσετε ή να κάνετε χειροτεχνίες. Δεν θα έβλαπτε να έχετε μια αθλητική γωνιά σε ένα παιδικό δωμάτιο για δύο κορίτσια: αφήστε τα να συνηθίσουν να είναι σε φόρμα. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια κανονική ράβδος τοίχου ή ακόμα και αθλητικός εξοπλισμός ειδικά σχεδιασμένος για οικιακή χρήση. Μην νομίζετε ότι τα κορίτσια θα αρκούνται στο να παίζουν με κούκλες ή με χάντρες: θέλουν επίσης πολύ να γλεντήσουν και το χρειάζονται. Μπορούν επίσης να μοιραστούν μια ντουλάπα, μια σχάρα για βιβλία και παιχνίδια. Απλώς δώστε σε κάθε κορίτσι μια θέση για τα δικά της πράγματα. Και, φυσικά, ένας καθρέφτης! Σε ένα παιδικό δωμάτιο για δύο κορίτσια πρέπει να υπάρχει ένας καθρέφτης, και ενδεχομένως ένα μπουντουάρ, εάν τα κορίτσια έχουν ήδη φτάσει στην εφηβεία. Όσον αφορά το χρωματικό σχέδιο του εσωτερικού, οι ίδιοι ψυχολόγοι συνιστούν να ληφθούν υπόψη οι επιθυμίες των παιδιών. Και μπορείτε να φτάσετε σε συμβιβασμό εάν τα γούστα δεν ταιριάζουν διακοσμώντας το εσωτερικό με πολύχρωμες ζώνες ή επιτρέποντας στα κορίτσια να επιλέξουν ανεξάρτητα ένα συνδυασμό χρωμάτων για μεμονωμένα εσωτερικά αντικείμενα: τα καλύμματα κρεβατιού, για παράδειγμα, κάθε μια από τις αδερφές μπορεί να έχει διαφορετικό χρώμα.
Παιδικό εσωτερικό για κορίτσια διαφορετικών ηλικιών
Όταν οι αδερφές έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας(τέσσερα χρόνια ή περισσότερα), τότε θα πρέπει να οργανώσετε το εσωτερικό του κοινόχρηστου δωματίου τους εντελώς διαφορετικά. Σε αυτή την περίπτωση, οι ψυχολόγοι συνιστούν όχι λειτουργική, αλλά ατομική χωροθέτηση του εσωτερικού. Το δωμάτιο πρέπει να χωριστεί σε δύο ίσα μέρη, καθένα από τα οποία θα έχει έναν ιδιωτικό χώρο για το παιδί. Αυτή η ανάγκη προκαλείται όχι μόνο από τα εντελώς διαφορετικά ενδιαφέροντα των κοριτσιών, αλλά και από λόγους ευκολίας. Όταν η διαφορά ηλικίας είναι αρκετά μεγάλη και μια από τις αδερφές είναι ακόμα πολύ μικρή και η δεύτερη είναι ήδη μαθήτρια, τότε το εσωτερικό πρέπει να χωριστεί σε πρακτικά απομονωμένα δωμάτια. Επιπλέον, το περίγραμμα δεν πρέπει να είναι τόσο οπτικό όσο απτό. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να οριοθετήσετε τις προσωπικές περιοχές των κοριτσιών, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας ένα ψηλό ράφι ή ακόμα και δύο ράφια. Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια διαίρεση είναι κατάλληλη όταν υπάρχουν δύο παράθυρα στο δωμάτιο ή ένα παράθυρο βρίσκεται σε έναν μακρύ τοίχο. Αντί για ράφια, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα διαμπερές διαμέρισμα ή να εγκαταστήσετε μια οθόνη. Κάθε μισό θα πρέπει να είναι ένα πλήρες παιδικό δωμάτιο με το δικό του χώρο ύπνου, ένα μέρος για παιχνίδια ή δραστηριότητες και ένα μέρος για να αποθηκεύετε πράγματα. Εάν η περιοχή του δωματίου δεν σας επιτρέπει να οργανώσετε το εσωτερικό με αυτόν τον τρόπο, τότε δοκιμάστε να χωρίσετε το νηπιαγωγείο σε δύο μέρη, το ένα από τα οποία θα έχει χώρο ύπνου και για τα κορίτσια και έναν χώρο παιχνιδιού για το μικρότερο και κάντε το δεύτερο μέρος «γραφείο εργασίας» για τη μεγαλύτερη αδερφή. Ή χωρίστε το δωμάτιο σε τρεις ζώνες: ύπνο, εργασία και παιχνίδι. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το μεγαλύτερο κορίτσι θα πρέπει να έχει το δικό του χώρο εργασίας, καθώς και ένα μέρος για να αποθηκεύει προϊόντα υγιεινής, εφηβικά καλλυντικά και άλλα πράγματα που η νεότερη δεν έχει ακόμη μεγαλώσει για να χρησιμοποιεί. Όσο για την αισθητική και καλλιτεχνική συνιστώσα ενός τέτοιου παιδικού δωματίου, τότε, και πάλι, φροντίστε να λάβετε υπόψη τις επιθυμίες των παιδιών. Και αν η νεότερη μπορεί ακόμα να εμπιστευτεί ειλικρινά το γούστο σας, η μεγαλύτερη πιθανότατα θα επαναστατήσει ενάντια στην έννοια της εσωτερικής διακόσμησης που της επιβάλλεται. Και εδώ είναι σημαντικό να δείξουμε ευελιξία και σοφία. Δύσκολος; Τι νόμιζες; Είναι δύσκολο να είσαι γονιός γενικά. Αλλά δεν είστε εσείς που θα πρέπει να ζήσετε σε αυτό το δωμάτιο, αλλά τα κορίτσια σας! Έτσι, πραγματικά, δεν θα μπορείτε να συμβιβαστείτε ακόμη και εις βάρος των δικών σας φιλοδοξιών. Εξάλλου, μόνο έτσι θα ενημερώσετε τα παιδιά σας ότι λαμβάνετε υπόψη τη γνώμη τους, πράγμα που σημαίνει ότι τα αγαπάτε. Μερικές φορές είναι ακριβώς αυτή η επιβεβαίωση της γονικής αγάπης που λείπει από τα παιδιά. Μην τους κάνετε λοιπόν δυστυχισμένους αποδοκιμάζοντας το χρώμα της ταπετσαρίας ή του δαπέδου που έχουν επιλέξει. Πιστέψτε με, δεν είναι τόσο εύκολο για αυτούς ούτε σε αυτή τη δύσκολη ζωή. Λατρεύω το! Και να είσαι αγαπημένος. Σας προτείνουμε να διαβάσετε:
