Μερικοί άνθρωποι υποφέρουν από μοναξιά.Κατά κανόνα, είναι εντελώς βυθισμένοι στα βάσανά τους και γίνονται ακόμα πιο μόνοι όταν βλέπουν άλλους ανθρώπους να επικοινωνούν χαλαρά μεταξύ τους. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για έναν μοναχικό άνθρωπο όταν περιβάλλεται κυρίως από ζευγάρια -φιλικά ή ρομαντικά. Άλλωστε, οι φίλοι ή οι σύζυγοι συνδέονται με βαθιές σχέσεις, τις οποίες ένα μοναχικό άτομο στερείται εντελώς. Η μελαγχολία και η μοναξιά διαβρώνουν όλο και περισσότερο την ψυχή του και το άτομο πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη. Και η κατάθλιψη είναι σαν ένα ελατήριο, το οποίο όσο πιο δυνατό και περισσότερο το πιέζεις, τόσο πιο δυνατά «πυροβολεί». Η παρατεταμένη κατάθλιψη σε μοναχικούς ανθρώπους απειλεί να μετατραπεί σε καταστροφή, ακόμα και αυτοκτονία. Δεν είναι τυχαίο ότι το ποσοστό αυτοκτονιών μεταξύ των μοναχικών ανθρώπων είναι πολύ υψηλό. Πώς να ξεπεράσετε το αίσθημα της μοναξιάς και είναι ακόμη δυνατό; Και τι είδους «θηρίο» είναι αυτό – η μοναξιά; Σε ποια κατάσταση αρχίζει ένα άτομο να νιώθει μοναξιά; Και όλη η μοναξιά κάνει έναν άνθρωπο δυστυχισμένο; Κάναμε πολλές ερωτήσεις, ας το καταλάβουμε τώρα.
Τι είναι η μοναξιά;
Η μοναξιά είναι τόσο σταθερήμια συναισθηματική κατάσταση στην οποία ένα άτομο νιώθει απομονωμένο και κενό. Καταλαβαίνει ότι κανείς δεν τον χρειάζεται, κανείς δεν χρειάζεται την παρέα του και κανείς δεν τον χρειάζεται. Αυτή είναι μια κοινή πεποίθηση για το αίσθημα μοναξιάς. Αυτό είναι, γενικά, σωστό. αλλά το γεγονός είναι ότι η μοναξιά είναι διαφορετική από τη μοναξιά. Μερικές φορές συμβαίνει ότι η μοναξιά είναι επιλογή κάποιων ανθρώπων σε ορισμένες συγκεκριμένες καταστάσεις και ένα άτομο νιώθει μοναξιά ακόμα και όταν βρίσκεται ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει συχνότερα σε περιπτώσεις που ένα άτομο δεν βρίσκει επαφή με άλλους και βλέπει την ανάγκη για αυτοαπομόνωση. Είναι προφανές ότι δεν έχουν καμία επιθυμία να ξεπεράσουν τη μοναξιά, γιατί μια τέτοια απομόνωση χρησιμεύει ως αμυντικός μηχανισμός για τέτοιους ανθρώπους, δημιουργώντας τους μια ζώνη άνεσης. Η μοναξιά είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο. Μερικοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά στις σχέσεις με συγκεκριμένα άτομα. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται μόνοι μέσα σε ένα πλήθος (μόλις μιλήσαμε για αυτό). Μερικοί άνθρωποι νιώθουν μόνοι επειδή δεν έχουν βρει την αγάπη τους. Μερικοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά επειδή υποφέρουν από κατάθλιψη (σε αυτήν την περίπτωση, υπήρχε πρώτα κατάθλιψη και μετά το αίσθημα μοναξιάς και όχι το αντίστροφο), αυξημένο άγχος και άλλες επώδυνες καταστάσεις. Αποδεικνύεται ότι η μοναξιά είναι μια πολύ ευρεία έννοια, και ο καθένας τη νιώθει διαφορετικά. Αλλά υπάρχει κάτι που ενώνει όλα αυτά τα συναισθήματα - αυτή είναι η έλλειψη σύνδεσης με άλλους ανθρώπους ή με οποιοδήποτε συγκεκριμένο άτομο. Έτσι, γίνεται σαφές ότι η μοναξιά είναι ένα πολύ περίπλοκο, πολυδιάστατο φαινόμενο. Επομένως, δεν υπάρχει μια μοναδική «θεραπεία» για τη μοναξιά, απλώς και μόνο επειδή υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μοναξιάς. Συμφωνώ: η μοναξιά μιας χήρας που έχασε πρόσφατα τον σύζυγό της διαφέρει σημαντικά από τη μοναξιά ενός αγοριού που είναι άρρωστο, ξαπλωμένο στο κρεβάτι και δεν μπορεί να βγει έξω για να παίξει ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Και όπως δεν υπάρχει ένα είδος μοναξιάς, δεν υπάρχει μία λύση για το πώς να απαλλαγείτε από το αίσθημα της μοναξιάς. Τα διαφορετικά προβλήματα απαιτούν διαφορετικές λύσεις.
Ποιοι είναι οι τύποι μοναξιάς;
Μία από τις πιο σημαντικές πτυχές της μοναξιάς είναιчастота, с которой это чувство возникает у человека. Некоторые люди чувствуют себя одинокими редко, и если это и происходит, то случается в каких-то определенных ситуациях. Например, на кого-то могут нахлынуть подобные чувства в пасмурный дождливый день, а на кого-то – в командировке, в непривычной обстановке и вдали от семьи и друзей. Такой тип одиночества психологи называют «ситуативным состоянием одиночества», потому что такое ощущение, возникает только в связи с определенным стечением обстоятельств. Полной противоположностью является более стойкий тип одиночества, когда чувство одиночества сохраняется вне зависимости от ситуации. В этом случае не обстоятельства заставляют человека чувствовать внутренний дискомфорт, а его собственный выбор. Одиночество для такого человека является как бы определяющей чертой его личности. Здесь можно говорить о хроническом одиночестве. Хроническое одиночество – это, как правило, явление более сложное. И тоже неоднозначное. Людей, добровольно предпочитающих одиночество, можно разделить на несколько категорий. Первая категория – это люди, которые отказываются от усилий для решения своих проблем одиночества и в конечном итоге используют пассивную стратегию «выживания». Эти стратегии представляют собой скорее попытки отвлечься от боли одиночества, чем попытки реального решения проблемы. Такие одиночки, заглушая тоску, начинают ее «заедать», или же начинают выпивать, слишком много спать, проводить все свободное время перед телевизором – вариантов много. Естественно, это лишь усугубляет состояние одиночества. Психологические исследования показывают, что такое состояние человека может быть как-то связано с проблемами в его прошлом. Это наиболее тяжелая форма чувства одиночества, и таким людям, как правило, нужна помощь профессиональных психологов. Есть еще одна категория хронически одиноких людей. В отношении них можно сказать, что главная их проблема – это «отсутствие объекта для разделения бедствия». Не пугайтесь столь сложной формулировки, на самом деле понять это несложно. С момента нашего рождения мы формируем наши привязанности. Для ребенка объектом привязанности, прежде всего, становятся те люди, которые обеспечивают ему уход – родители. Уход дает ребенку ощущение безопасности и комфорта, и именно с этим ощущением в дальнейшем у нас ассоциируется любая привязанность. Вы когда-нибудь видели ребенка, который потерялся в людном месте? Вокруг много людей, но он плачет и зовет свою маму. Её отсутствие представляется ему серьезным бедствием, ведь никому в целом мире он не может доверять так, как ей. И малышу кажется, что он остался один в огромном и враждебном мире. Нечто подобное происходит и с некоторыми одинокими людьми. Они везде ищут возможный объект своей привязанности, но не могут найти человека, которого они могли бы любить и полностью ему доверять. Но почему у них это не получается? Есть несколько возможных причин. Во-первых, так бывает, когда объект привязанности у человека уже был, но он утерян – это может быть смерть, развод, переезд в другое место жительства и тому подобное. Случается, что, перенеся страдания в прошлом, такой человек больше не желает быть открытым для другой любви, чтобы не обжечься еще раз. К счастью, со временем многие из таких «сознательных» одиночек начинают ослаблять свою круговую оборону, понимая, что время и терпение помогут ослабить их боль, а открытость к новым отношениям приведет к новой любви и счастью. Еще одна причина может заключаться в том, что человеку не хватает социальных навыков, чтобы создавать новые связи – дружбу, любовь, приятельство. Такие лица могут быть застенчивы или слишком тревожны, насторожены. Кроме того, причиной в некоторой степени может послужить и наше современное общество. Сейчас ценится индивидуальность и свобода личности. Но любые успешные межличностные отношения требуют компромисса. А необходимость компромисса может расцениваться как посягательство на личную свободу. Вот и не могут найти люди общий язык… И еще об одной категории одиночек стоит упомянуть. Как ни парадоксально, но эти люди сознательно стараются уединиться, находя в своем одиночестве радость. Отрешение от внешнего мира помогает им отдохнуть от шума и суеты, позволяет побыть наедине с самим собой и со своими мыслями, спокойно разобраться с какими-то проблемами или сосредоточиться на любимом деле. Особенно характерно такое состояние для творческих людей. Они принимают одиночество, чтобы освободится от внешних раздражителей и выразить свои мысли и эмоции в стихах, картинах, создаваемых образах. Чаще всего в итоге они испытывают чувство обновления после периода добровольного одиночества. Конечно, такое состояние никак нельзя рассматривать, как болезненное, ведь одиночество приносит этой категории людей удовлетворение и может быть прервано без всяких усилий с их стороны. Как видим, одиночество может вытекать из целого ряда причин. Человек может быть одиноким из-за болезненного опыта, неуверенности, личных предпочтений и даже из-за нонконформизма (стремления во всем противоречить общепринятым нормам). Ясно одно – по какой бы причине человек ни был одинок, состояние одиночества на самом деле является его личным выбором. Он вполне может развеять последствия одиночества, если только сам этого захочет. Реальная проблема, с которой может столкнуться такой человек – это неготовность покинуть свой защитный «плащ» одиночества, который, как шапка-невидимка, прячет его от внешнего мира.
Πώς να απαλλαγείτε από τη μοναξιά;
Τι πρέπει να γίνει για να απαλλαγούμε από αυτόκαταπιεστικό συναίσθημα; Διαφορετικοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Αυτός που παίρνει την πιο ενεργή θέση στην επίλυση του προβλήματος της μοναξιάς πετυχαίνει μεγαλύτερη επιτυχία. Τέτοιοι άνθρωποι εστιάζουν στην εύρεση της αιτίας και στους τρόπους εξάλειψης των συνεπειών της. Προσπαθούν επίσης να χρησιμοποιήσουν αυτό που ονομάζεται «στρατηγική ενεργητικής αντιμετώπισης»: να ακούνε την αγαπημένη τους μουσική, να κάνουν σωματική άσκηση, να ακολουθούν χόμπι κ.λπ. Όλα αυτά τους βοηθούν να απομακρύνουν το μυαλό τους από τη μοναξιά και να χρησιμοποιούν τον χρόνο τους πιο θετικά. Ίσως νιώθετε ότι κανείς δεν σας καταλαβαίνει και δεν υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται όπως εσείς. Και αρχίζετε να αρνείστε νέες καταστάσεις και επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Αλλά αν θέλετε ποτέ να ξεπεράσετε τη μοναξιά σας, τότε πρέπει να καταπολεμήσετε την επιθυμία να κάνετε αυτό που κάνετε συνήθως. Για να απαλλαγείτε από τη μοναξιά, πρέπει να σηκωθείτε και να πάτε προς το φως, ακόμα κι αν είστε πιο άνετα να κάθεστε στο σκοτάδι και να κλαίτε. Θέλουμε να σας προσφέρουμε αρκετά βήματα που θα σας φέρουν πιο κοντά στο να απαλλαγείτε από το αίσθημα της μοναξιάς. Οι θεραπείες για τις οποίες θα μιλήσουμε είναι αποτελεσματικές, αλλά μπορεί να λειτουργούν διαφορετικά για διαφορετικούς ανθρώπους. Αλλά σε κάθε περίπτωση - λειτουργούν!
Μερικά βήματα για να απαλλαγείτε από τη μοναξιά
Σκοτώστε τη μοναξιά σας έτσι ώστε να μην σας σκοτώσει!
Ξεπερνώντας τη μοναξιά αν είναι μακροπρόθεσμηκαι ένα διάχυτο, και όχι απλώς ένα φευγαλέο συναίσθημα, είναι δύσκολη δουλειά για τον εαυτό του. Συχνά, οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά δεν πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνο αρνητικά συναισθήματα, αλλά και χαμηλή αυτοεκτίμηση, διατροφική διαταραχή, πρόβλημα με το ποτό, αυτοτραυματισμό ή πλήρη απόσυρση από την κοινωνικοποίηση. Συμφωνώ, αυτό δεν είναι εύκολο. Επομένως, δεν πρέπει να επιτρέψεις στη μοναξιά να σε παρασύρει στη δίνη της. Πολέμησε τον! Πώς να ξεπεράσετε τη μοναξιά; Οι συστάσεις που δώσαμε είναι μόνο μερικοί από τους τρόπους επίλυσης του προβλήματος. ο καθένας πρέπει να επιλέξει τον πιο αποδεκτό δρόμο για τον εαυτό του. Το κύριο πράγμα είναι να προσπαθήσετε να παραμείνετε ενεργοί. Εάν θέλετε πραγματικά να θεραπεύσετε, τότε απλά έχετε κατά νου ότι μπορείτε να επιτύχετε αποτελέσματα εάν είστε αρκετά γενναίοι για να πάτε ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Κάνε λοιπόν το τολμηρό πρώτο σου βήμα! Σας προτείνουμε να διαβάσετε: