Το κλάδεμα οπωροφόρων δέντρων είναι ένα από τατα πιο σημαντικά έργα κήπου που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της άνοιξης. Αυτό το έργο δεν απαιτεί πολύ χρόνο και προσπάθεια και τα αποτελέσματα της υπερεκτίμησής του είναι δύσκολο. Το κλάδεμα των δέντρων δεν είναι στιγμιαίο αποτέλεσμα, αλλά μακροχρόνιο έργο. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αγνοηθεί - πρέπει να κάνετε αυτό το έργο, μόνο τα κλάδεμα δέντρα που ξεκίνησαν νωρίτερα θα είναι πολύ πιο δύσκολα. Η ακατάλληλη αποκοπή των οπωροφόρων δέντρων ή η απουσία τους μπορεί όχι μόνο να είναι κακή για το δέντρο οπωροφόρων δένδρων, αλλά και να την καταστρέψει καθόλου. Και οι καρποί της εργασίας, που έχουν βάλει πολλά χρόνια και προσπάθεια για αρκετά χρόνια, θα καταστραφούν. Κάποιοι πιστεύουν ότι όταν κλαδεύουν οπωροφόρα δέντρα θα είναι αρκετό για να αφαιρέσετε νεκρά ή κατεψυγμένα κλαδιά. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι πολύ σημαντικό, αλλά ο κύριος στόχος του κλάδου της άνοιξης των οπωροφόρων δέντρων, τόσο νέων όσο και ώριμων, είναι ο σωστός σχηματισμός του στέμματος του δέντρου φρούτων.
Ο σχηματισμός του στέμματος των οπωροφόρων δέντρων
Ο σχηματισμός του στέμματος είναι σημαντικό να κάνουμε τακτικά,ξεκινώντας από τη στιγμή της φύτευσης των φυτών. Στη συνέχεια, από την αρχή τα δέντρα θα αναπτυχθούν σωστά, και το κλάδεμα δεν θα προκαλέσει κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Συνήθως οι κορώνα των οπωροφόρων δέντρων εξαπλώνονται και έχουν μεγάλο όγκο. Ταυτόχρονα, στο βάθος του ίδιου του στεφάνου, τα κλαδιά μεγαλώνουν και εκτίθενται, και το μεγαλύτερο μέρος του φύλλωμα και των ωοθηκών και, αντίστοιχα, ο καρπός, μετατοπίζεται βαθμιαία στην άκρη του στέμματος και στο πάνω μέρος του. Αν ο όγκος και το σχήμα της στεφάνης των καρποφόρων δεν σχηματίζονται εγκαίρως και η ανάπτυξη στην επιθυμητή κατεύθυνση δεν κατευθύνεται, τότε μετά από λίγο το δέντρο γίνεται ψηλό, ισχυρό και πυκνό. Αυτά τα αυθόρμητα αναπτυσσόμενα οπωροφόρα δέντρα καλύπτουν το χώρο και, συνεπώς, παρεμποδίζουν την ανάπτυξη και ανάπτυξη των κοντινών φυτών. Οι καρποί αυτών των δέντρων, κατά κανόνα, γίνονται μικρότεροι και μερικές φορές γίνονται λιγότερο έντονοι. Αν και, πρέπει να γίνει δεκτό, ο αριθμός τους μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Στην αύξηση του αριθμού των φρούτων, επίσης, δεν υπάρχει τίποτα καλό, επειδή τα περισσότερα από αυτά είναι ακόμα σε άθλια μορφή, καταρρέουν και η συγκομιδή της συγκομιδής είναι πολύ πιο δύσκολη λόγω του ύψους του δέντρου. Επιπλέον, η διάρκεια ζωής των δένδρων με μη διαμορφωμένο στέμμα, κατά κανόνα, μειώνεται σημαντικά, καθώς καθίστανται συχνά πιο εξασθενημένες, και από αυτό λιγότερο ανθεκτικό σε ασθένειες και παράσιτα. Συμβαίνει επίσης ότι τα δέντρα που έχουν περιτριγυριστεί με μια μη διαμορφωμένη κορώνα σε μια ορισμένη ηλικία μπορούν απλά να διασπαστούν κάτω από το βάρος του αναπτυσσόμενου στεφάνου. Ειδικά κατά την περίοδο μαζικής καρποφορίας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στον θάνατο των σκελετικών κλαδιών, αλλά και στην πλήρη απώλεια του δέντρου. Επιπλέον, σταδιακά, με την πάροδο του χρόνου, φροντίδα για τέτοια δέντρα είναι πολύ δύσκολη, και προκαλεί σοβαρό πρόβλημα για τον ανθρακωρύχο. Είναι πολύ δύσκολο να ψεκάσετε το στέμμα ενός τέτοιου δέντρου, επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να επεξεργαστείτε κλαδιά που αναπτύσσονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Η μερική επεξεργασία δεν δίνει την απαραίτητη αποτελεσματικότητα. Από αυθόρμητα αναπτυσσόμενα δέντρα είναι επίσης δύσκολο να συγκομιστεί. Αυτό είναι δυνατό μόνο με τη χρήση διαφόρων συσκευών και υψηλών σκάλων. Αλλά ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις ένα μέρος της καλλιέργειας παραμένει στο δέντρο. Για να αφαιρέσετε αυτά τα φρούτα, πρέπει να τινάξετε το δέντρο. Ως αποτέλεσμα, η συγκομιδή μειώνεται όχι μόνο ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά, και η συγκομιδή γίνεται σκληρή και κουραστική δουλειά. Επιπλέον, χτυπώντας φρούτα, είναι δυνατόν από αμέλεια να προκαλέσει βλάβη στο δέντρο. 
Μέθοδοι κλαδέματος δέντρων κήπων
Το κλάδεμα οπωροφόρων δένδρων περιλαμβάνει ένα ολόκληρο σύστημα τεχνικών για τη ρύθμιση της ανάπτυξής τους. Στην πράξη, χρησιμοποιούνται δύο μέθοδοι κοπής οπωροφόρων δέντρων:
- αραίωση - κοπή κλάδων στο σημείο της εξόδου του από τον κύριο κορμό ή από μεγαλύτερο κλάδο
- μείωση, μείωση ή περικοπή - στην περίπτωση αυτή διακόπτεται μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα του κλάδου
Ολόκληρο κομμένο μόνο περιττά κλαδιά,πνίγοντας το στέμμα, καθώς και υποανάπτυκτη, τρίβοντας, ύφανση, αυξανόμενη κάτω ή πάνω, καθώς και σπασμένα και άρρωστα. Το λίπος είναι μια τεχνική τόνωσης, καθώς ενισχύει την ανάπτυξη του δέντρου. Το κλαδάρισμα δένδρων, φρούτων και μούρων χρησιμοποιείται συνήθως για την αρχική διαμόρφωση του στέμματος ενός νεαρού δέντρου. Κλαδεύονται και κλαδεύονται στο σωστό μέρος. Αυτό χρησιμοποιείται ιδιαίτερα συχνά για τη δημιουργία μιας νέας βαθμίδας κλάδων. Με τη βοήθεια του κλαδέματος οπωροφόρων δέντρων, βελτιώνεται η ρύπανση. Επιπλέον, αποτρέψτε έτσι το πρήξιμο των οπωροφόρων δέντρων. Το λίπος χρησιμοποιείται για να αλλάξει την κατεύθυνση της ανάπτυξης των κλάδων. Στα ενήλικα δέντρα με έντονη ανάπτυξη, ο καθαρισμός βοηθάει να περιοριστεί το μέγεθος της στεφάνης και να διατηρηθεί εντός του απαιτούμενου όγκου. Η συρρίκνωση των βλαστών στα γηράζοντα οπωροφόρα δέντρα οδηγεί σε αναζωογόνηση του δέντρου, αυξάνοντας την ανάπτυξή του και τον σχηματισμό νεαρών βλαστών. Η κοπή χρησιμοποιείται επίσης στην περίπτωση της κατάψυξης του στεφάνου το χειμώνα, για την αποκατάστασή του. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι είναι αδύνατο να εφαρμόσει το κλάδεμα των οπωροφόρων δέντρων των ποικιλιών που χαρακτηρίζονται από ισχυρή και πολύ ισχυρή ικανότητα αδελφώματος και probudimosti των νεφρών, διότι προκαλεί την πάχυνση της κόμης των δέντρων φρούτων. Στο βέλτιστο μήκος ανάπτυξης των κύριων κλάδων και του αγωγού (του κύριου κορμού), επίσης, δεν χρειάζεται να κόβουμε. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες, για παράδειγμα, σε μείωση της απόδοσης, επειδή η καρποφορία εμφανίζεται κυρίως στα άκρα των νεαρών βλαστών. 
Πώς να κόβετε τα δέντρα
Όταν κόβετε λιγότερο από το ένα τρίτο του κλάδου, συντομεύστεπου λέγεται ασθενής, από το ένα τρίτο έως το μισό - μεσαίο, και περισσότερο από το μισό - ισχυρό. Τα τμήματα γίνονται στον νεφρό, το οποίο βρίσκεται στο εξωτερικό του κλάδου. Τα ισχυρά κλαδιά συντομεύονται όταν συντομεύονται πάνω από το πλευρικό κλαδί, προσανατολισμένα προς τη σωστή κατεύθυνση (κοπή σε μετάφραση). Εάν τα κλαδιά έχουν διάμετρο μικρότερη από τρία εκατοστά, οι περικοπές γίνονται από έναν κλαδευτή, ενώ οι παχύτεροι κλάδοι κόβονται με ένα πριόνι. Όταν κλαδεύετε τα οπωροφόρα δέντρα με ένα κλαδευτήρι, πρέπει να οδηγείται σε όλο το ύφασμα, αποφεύγοντας στρεβλώσεις και στρεβλώσεις. Η κοπή γίνεται έτσι ώστε το τέλος της να είναι ελαφρώς υψηλότερο από το άκρο του νεφρού. Κοπώντας το σύνολο των κλαδιών, είναι απαραίτητο να κάνετε μια κοπή στη βάση κατά μήκος της δακτυλιοειδούς εισροής. Πολύ μεγάλα κλαδιά αφαιρούνται σε μέρη. Πρώτα σημειώστε τη θέση του πριονιού και, στη συνέχεια, σε απόσταση από δέκα έως τριάντα εκατοστά από αυτό (αυτό εξαρτάται από το πλάτος και το μήκος του κλάδου) κάνει το ποτό στο κάτω μέρος. Χρειάζεται να το δείτε, ενώ το πριόνι δεν μαρκάρει. Μετά από αυτό, πρέπει να υποχωρήσετε τρία έως πέντε εκατοστά και να κάνετε ένα δεύτερο πλύσιμο. Τότε σε αυτό το σημείο ο κλάδος σπάει. Αφού αφαιρεθεί ο κλάδος από το στέμμα, το υπόλοιπο κούτσουρο πρέπει να κοπεί στη σωστή θέση. Και πρέπει να το κάνετε αυτό προσεκτικά, έτσι ώστε να μην καίγεται φλοιός. Spila λιγότερο από ένα και ενάμιση εκατοστά δεν μπορεί να καλύψει και να μην βαφή. Στα νεαρά δέντρα, μεγαλώνουν καλά και στα παλιά δέντρα βρίσκονται κυρίως στην περιφέρεια του στέμματος, η οποία δεν είναι επικίνδυνη ακόμη και στην περίπτωση της αδύναμης και αργής υπερανάπτυξης. Οι μεγάλες πληγές, ιδίως σχετικά με τα κύρια skeletogenous κλάδους και κορμό, θα πρέπει πρώτα να καθαρίσει, να κόψει τρέιλερ φλοιό και στη συνέχεια προσεκτικά το χρώμα τους ή συγκάλυψη. Για να καλύψει τις πληγές είναι πιθανή κυψέλη κήπου, και να ζωγραφίσει πάνω - οποιοδήποτε χρώμα με βάση το φυσικό ξήρανση πετρελαίου. Η εφαρμογή της προστασίας στο "τραύμα" πρέπει να γίνει το αργότερο δύο ώρες μετά την κοπή. Αν το τραύμα δεν είναι ακόμα υπερβολικά και η μπογιά ή το στόκος έχουν φθαρεί, είναι απαραίτητο να τα εφαρμόσετε ξανά. Υπάρχουν διάφορα συστήματα για το σχηματισμό του στέμματος των οπωροφόρων δέντρων, μεταξύ των οποίων το πιο συνηθισμένο είναι το λεπτόκοκκο στέμμα. Στην περίπτωση αυτή, στο κάτω μέρος βαθμίδα του να κάνει δύο συνεχόμενες ή πλησίον των σκελετικών κλάδων, και το τρίτο είναι αριστερά και σε απόσταση δεκαπέντε με τριάντα εκατοστά. Επιτρέπεται η δημιουργία μιας σειράς τριών κλάδων. Οι υπόλοιποι κλάδοι τοποθετούνται γύρω από τον κορμό μεμονωμένα ή δημιουργούν μια δεύτερη βαθμίδα με δύο κλάδους και μία ή δύο περισσότερες μία τη φορά. Η απόσταση μεταξύ των επιπέδων στη μεσαία ζώνη για τις ποικιλίες με ευρεία στέμμα είναι 0,6-0,8 μέτρα και για τις ποικιλίες με αυξημένη κορώνα 0,8-1 m. Καθώς τα σκελετικά κλαδιά επιλέγουν αυτά που βρίσκονται ομοιόμορφα κατά μήκος της περιφέρειας της στεφάνης υπό γωνία 45-70 ° προς τον κύριο κορμό. Οι βέλτιστες γωνίες απόκλισης μεταξύ των σκελετικών κλαδιών είναι περίπου 120 °. Τα σκελετικά κλαδιά της δεύτερης τάξης πρέπει να τοποθετούνται μόνο στους τρεις κατώτερους κλάδους. Και δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από δύο σε κάθε κλάδο. Οι κλάδοι της δεύτερης τάξης σχηματίζονται όσο και ο πρώτος. Οι πρώτοι κλάδοι στους κύριους κλάδους πρέπει να βρίσκονται περισσότερο από 0,5-0,6 m από τη βάση τους. Αυτή η μέθοδος διαμόρφωσης του στέμματος κάνει εύκολη την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος και να πάρει ένα μακρύ και ωφέλιμο δέντρο. Σύμφωνα με αυτούς τους ανθρώπους, για τους οποίους το κύριο χόμπι είναι η κηπουρική, το κλάδεμα οπωροφόρων δέντρων θα πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν από την εκκόλαψη. Θα πρέπει να καθοδηγείται από συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Αλλά το κλάδεμα συνήθως γίνεται το αργότερο μέχρι τα μέσα Απριλίου. Αν μιλάμε για την κοπή ακολουθία, το πρώτο πράγμα που πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία θάμνους μούρο, επειδή οι οφθαλμοί αρχίζουν να πρήζονται τους πολύ νωρίς, και τα φύλλα εκκολαφθούν σχεδόν αμέσως μετά το λιώσιμο του χιονιού. Στη συνέχεια, κόβονται νεαρά δέντρα και δέντρα φρούτων - αχλάδια και μηλιές, και στη συνέχεια καλλιέργειες φρούτων - κεράσι, κεράσι, δαμάσκηνο, κλπ.
