Κατάθλιψη, ποιο είναι το μυστήριο σου;Δεν είναι τυχαίο που αυτή η κατάσταση θεωρείται μια ύπουλη ασθένεια που διαβρώνει την ψυχή και απορροφά όλα τα καλά σε έναν άνθρωπο. Δυστυχώς, είναι οικείο σε πολλούς ανθρώπους από πρώτο χέρι και για να το ξεπεράσουμε είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την προέλευση ή τα αίτια της κατάθλιψης. Σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να είναι αυτός ακριβώς ο λόγος — Γι' αυτό ξεχωρίζουμε τις διαφορετικές ομάδες τους.
Βιολογικά αίτια κατάθλιψης
Επίσης αρχαίοι γιατροί, για παράδειγμα, ο Ιπποκράτης,παρατηρήσαμε ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να λένε ψέματα για πολύ καιρό, ένας μορφασμός θλίψης δεν φεύγει από το πρόσωπό τους, τίποτα δεν μπορεί να τους ενδιαφέρει ή να τους απασχολήσει. Ονόμασε αυτή την κατάσταση «μελαγχολία» και σύμφωνα με την περιγραφή ήταν πολύ κοντά σε αυτό που περιγράφουμε τώρα με τον όρο «κατάθλιψη». Οι πηγές του ήταν ακατανόητες για τον Ιπποκράτη, ωστόσο, ως γνήσιος γιατρός, πίστευε ότι βρίσκονταν σε κάποιες επώδυνες διεργασίες μέσα στο σώμα και πρότεινε στους ασθενείς του να λάβουν θεραπεία με βάμματα οπίου και μεταλλικά νερά, στα οποία περιείχαν ιόντα λιθίου, μαγνησίου και βρωμίου. ανακαλύφθηκε αργότερα & #8212; γνωστά αντικαταθλιπτικά. Ακόμη και τότε ήταν σαφές ότι η υγεία του σώματος και οι διαταραχές στη λειτουργία του μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στην ψυχική κατάσταση, συχνά αρνητικές. Είναι αυτό το σύνολο προβλημάτων στο σώμα που συνήθως ονομάζεται βιολογικές αιτίες της κατάθλιψης. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι σε θέση να «σκαρφαλώσει» σε αρκετά βαθιά επίπεδα του σώματος και αυτό που προηγουμένως ήταν μυστήριο είναι τώρα ένα επιστημονικό γεγονός. Πολλοί επιστήμονες συμφωνούν για τις βιολογικές αιτίες της κατάθλιψης: η πηγή της έγκειται στην ανισορροπία των ορμονών και των νευροδιαβιβαστών όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η νορεπινεφρίνη. Το σώμα παράγει ανεπαρκή ποσότητα από αυτά, και κάποια στιγμή αυτό αρχίζει να εκδηλώνεται με μελαγχολία, θλίψη, απάθεια και λήθαργο από το πουθενά. Αυτή η κατάθλιψη συνήθως ονομάζεται ενδογενής (που μεταφράζεται από τα αρχαία ελληνικά ως «προέρχεται από μέσα») και συνήθως διορθώνεται με απλή λήψη κατάλληλων φαρμάκων. Οι βιολογικές αιτίες της κατάθλιψης δεν σχετίζονται πάντα άμεσα με τη «χημεία» του σώματός μας. Όλοι γνωρίζουν πόσο χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα το φως του ήλιου. Και πιθανότατα έχετε παρατηρήσει πώς τα γκρι, κολλώδη μπλε πέφτουν πάνω σας το φθινόπωρο και το χειμώνα. Αυτό δεν είναι τυχαίο, επειδή το φως του ήλιου εμπλέκεται στη σύνθεση βασικών ουσιών, για παράδειγμα, της βιταμίνης D, η οποία, με τη σειρά της, επηρεάζει τη γενική κατάσταση του σώματος. Είναι επίσης σημαντικό σε άλλες σωματικές διαδικασίες και η έλλειψή του μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη — ονομάζεται επίσης και εποχιακή. Μερικές φορές η κατάθλιψη δεν είναι πρωτοπαθής, αλλά δευτερογενής, δηλαδή προκύπτει λόγω κάποιας άλλης υποκείμενης νόσου. Σε αυτή την περίπτωση, αντιπροσωπεύει ένα από τα συμπτώματά του. Παραδείγματα τέτοιων ασθενειών μπορεί να είναι το κράτημα της αναπνοής κατά τον ύπνο, οι λοιμώξεις του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο υποθυρεοειδισμός και άλλες ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος, οι ανεπάρκειες βιταμινών, η υπερασβεστιαιμία κ.λπ. ... Για να απαλλαγείτε από μια τέτοια κατάθλιψη, πρέπει να φτάσετε στη βασική αιτία της. Όλα όσα έχουν ειπωθεί για τα βιολογικά αίτια ισχύουν για την κλινική κατάθλιψη — σοβαρή ψυχική διαταραχή. Εάν υποψιάζεστε ότι ο εαυτός σας ή κάποιος κοντινός σας άνθρωπος έχει αυτή την ασθένεια, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό — ψυχίατρος ή ψυχοθεραπευτής. Θα διευκρινίσει τη διάγνωση και θα συνταγογραφήσει την απαραίτητη θεραπεία.
Κοινωνικές αιτίες της κατάθλιψης
Χρειάστηκε ποτέ να ανησυχείτεσυμβαίνει στη σύγχρονη κοινωνία; Στα σίγουρα. Αλλά η κατάθλιψη διαφέρει από το απλό άγχος ως προς το βάθος και την παρατεταμένη. Οι κοινωνικοί λόγοι αυτού του φαινομένου έγκεινται στο γεγονός ότι η κοινωνία είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε πολλές ανθρώπινες επιθυμίες και η φύση του να καταπιέζονται. Και γι' αυτό είναι λυπημένος και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τον εαυτό του. Πρώτα όμως πρώτα. Πρωτοπόρος σε αυτή την κατεύθυνση ήταν ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Sigmund Freud. "Πως; — ρωτάς — Τελικά, είναι ψυχολόγος!». Και θα έχετε δίκιο, αλλά μόνο εν μέρει. Ο Φρόιντ φυσικά συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της ψυχολογίας και τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα θέματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη προσωπικότητα. Πίστευε ότι ο καθένας μας έχει ένα ασυνείδητο μυαλό, το οποίο είναι η έδρα διαφόρων ενστίκτων. Αυτά τα ένστικτα είναι απολύτως εγωιστικά, κοινωνικά και ανήθικα και αντιπροσωπεύουν ένα ρεύμα από τις πιο διεστραμμένες επιθυμίες. Ζώντας στην κοινωνία, ένα άτομο δεν μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις επιθυμίες — Αυτός είναι ο λόγος που αναπτύσσει κατάθλιψη ή νεύρωση. Είτε πρέπει να ζεις στο δάσος είτε να μάθεις να μεταμορφώνεις την ενέργεια αυτών των επιθυμιών σε κάτι πιο γαλήνιο — για παράδειγμα, στη δημιουργικότητα. Ο Emile Durkheim, ένας από τους ιδρυτές της κοινωνιολογίας, μελέτησε το πρόβλημα της αυτοκτονίας, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εμφάνιση της κατάθλιψης. Πίστευε ότι οι αιτίες τους θα μπορούσαν να είναι μια σκόπιμη διακοπή των δεσμών με την κοινωνία, ο υπερβολικός έλεγχος της κοινωνίας σε κάθε άτομο ξεχωριστά, καθώς και μια κατάσταση στην οποία χάνονται πολιτιστικοί κανόνες και αξίες που είναι απαραίτητες για μια ευτυχισμένη ζωή. Έτσι, οποιαδήποτε γεγονότα στην κοινωνία στα οποία ένα άτομο βρίσκεται αποκομμένο από αυτήν ή ηθικά συντριμμένο μπορεί να είναι αιτίες κατάθλιψης και, κατά συνέπεια, αυτοκτονίας. Συμφωνώ, στη ζωή μας αυτά δεν είναι τόσο σπάνια φαινόμενα — Επηρεάζουν ιδιαίτερα νέους, υποβλητικούς και ιδιοσυγκρασιακούς ανθρώπους. Έρικ Φρομ — άλλος διάσημος ψυχολόγος — πίστευε ότι για την εμφάνιση της κατάθλιψης σε ένα άτομο ευθύνεται και η κοινωνία, ή μάλλον τα χαρακτηριστικά της ζωής σε αυτήν. Δείτε μια τυπική μέρα για έναν κάτοικο μιας σύγχρονης μητρόπολης: σηκώνεται πριν ξημερώσει, πίνει καφέ μόνος του, οδηγεί στη δουλειά, όπου περνάει εννέα ώρες, μετά επιστρέφει από τη δουλειά, δειπνεί μόνος του και αποκοιμιέται. Από τη μια είναι πάντα μέσα στο πλήθος και από την άλλη — νιώθει συνεχώς μοναξιά. Ένα άτομο αρχίζει να ξεφεύγει από αυτή τη μοναξιά και την ευθύνη με όλους τους τρόπους που έχει στη διάθεσή του:
- Ο άνθρωπος αγωνίζεται μεταφυσικάσυγχωνεύονται με όλους τους άλλους μέσω της διαχείρισης τους. Αρχίζει να προσπαθεί να καταλάβει μια υψηλή θέση σε μια μεγάλη επιχείρηση ή να πάει στον στρατό για να ακολουθήσει τις εντολές των άλλων και να τις διανείμει ο ίδιος. Έτσι, παύει να είναι μοναχικός.
- Καταστροφή Ένας άνθρωπος επιτίθεται στην επιθετικότητα. Υποσυνείδητα, επιδιώκεται από την επιθυμία να καταστρέψει τον κόσμο, μέχρι να το καταστρέψει. Και μερικές φορές ένα άτομο αρχίζει να καταστρέφεται, γιατί τότε ο κόσμος θα πάψει να υπάρχει. Αυτοί οι άνθρωποι χτύπησαν στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, και η ζωή τους μοιάζουν με το σενάριο κάποιου "chernushnogo" ταινία.
- Συμμόρφωση Ποιος είναι ο «καλύτερος» τρόπος για να μηννιώθεις μόνος; Γίνε όπως όλοι οι άλλοι. Ένα άτομο αρχίζει να είναι σαν τους άλλους σε όλα και δεν ξεχωρίζει με κανέναν τρόπο — έτσι χάνει την ατομικότητά του. Γίνεται πιο εύκολο γι 'αυτόν, γιατί δεν χρειάζεται να αποφασίσει τίποτα — απλά κάνε αυτό που κάνουν όλοι γύρω σου και ζήσε με ειρήνη. Μόνο που τώρα κυλάει μερικές φορές η μελαγχολία…
- Θετική Ελευθερία Υπάρχει μια ευκαιρίαξεπεράστε την κατάθλιψη μέσα σας — Αυτή είναι μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσετε τον εαυτό σας στη δουλειά και την αγάπη. Αυτές είναι οι υψηλότερες πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου. Αν κάποιος αγαπά και δημιουργεί κάτι για τους άλλους — δεν θα είναι ποτέ μόνος και δυστυχισμένος.
Σε γενικές γραμμές, η ζωή στο κράτος μαςείναι τόσο ασταθής που μπορούν να βρεθούν πολλοί λόγοι για κατάθλιψη: υψηλή ανεργία, χαμηλοί μισθοί, διαφθορά, κακή ποιότητα δρόμων, κυριαρχία της γραφειοκρατίας. Ωστόσο, όλοι οι συμπολίτες μας αυτό αντιμετωπίζουν καθημερινά, αλλά η κατάθλιψη μπορεί να παρατηρηθεί μόνο σε λίγους. Οπότε, πιθανότατα, το θέμα εδώ δεν είναι μόνο στην αρνητικότητα που βασιλεύει γύρω μας, αλλά και σε κάποια προσωπικά χαρακτηριστικά.
Οι ψυχολογικές αιτίες της κατάθλιψης
Τέλος ήρθαμε στο μεγαλύτερο καιважному пласту — психологическим причинам депрессии. Жизнь у нас, как известно, черно-белая: плохое и хорошее сменяет друг друга, а их количества приблизительно одинаковы. Но некоторые события и явления способны выбить из колеи любого, даже самого казалось бы непробиваемого оптимиста. Именно их относят к психологическим причинам депрессии, которую в этих случаях еще называют реактивной — наступающей как реакция на какое-то горе или разочарование. Первым пунктом в длинном списке этих причин стоит потеря близкого человека. Жизнь неизбежно приводит к смерти — никто не будет спорить с этим фактом. Однако от его осознания не становится легче, когда вы теряете кого-то важного и родного. Если у человека хватает душевных сил, он это более или менее переживает: сперва отрицает, потом грустит, но потихоньку приходит в себя. Иногда человек застревает в депрессивной фазе, и ему требуется дополнительная поддержка со стороны окружающих. Не забывайте ее предоставлять. Расставание — это частный случай “потери” человека. В случае, когда ваши отношения с кем-то завершаются, он точно так же пропадает из вашей жизни, только причина здесь несколько иная: возможно, не настолько фатальная, однако все так же окончательная. Развод стоит на втором или третьем месте по уровню депрессивности после смерти близких, и это неслучайно. Вы прожили с человеком много времени, он был важной частью жизни, и когда эту часть “вырывают”, становится очень плохо и больно. Не всегда для возникновения депрессии необходимо какое-то из ряда вон выходящее событие — зачастую его роль выполняет обычная скука. Да-да, она самая! Вспомните свои ощущения, когда вам скучно? Апатия, лень и тоска — вот далеко не полный перечень характеристик состояния скучающего. Очень часто скука возникает от переживания пустоты в жизни и ничегонеделания. Выход в этом случае достаточно прост — займите себя чем-нибудь! Позвоните подруге, сходите на вечеринку или найдите себе интересное хобби — сделайте что-нибудь, для того чтобы депрессия убежала от вас, поджав хвост. Еще одной причиной возникновения депрессии можно считать недостижение важных целей или, как говорят ученые-психологи, “фрустрацию”. Помните свои ощущения, когда у вас что-то не получается? Сначала это злость, очень много злости. Однако если что-то не выходит у вас в течение очень долгого времени, эта злость становится депрессией. А некоторые люди начинают грустить сразу же. Особенно это касается каких-то глобальных целей, например, желания стать балериной или выйти замуж за любимого. Отсутствие чего-то важного в жизни — разумный повод для печали, но и варианты борьбы с ним обычно оказываются очевидными. Личностный кризис — еще одна причина для депрессии, хоть и весьма спорная. Психологи до сих пор не определились со своими взглядами на проблему личностного кризиса: кто-то считает ее надуманной, а кто-то — весьма реальной. По имеющимся на настоящий момент данным, кризисом принято называть такую ситуацию, когда старый вариант поведения становится невозможным, а нового еще нет. И человек попадает в психологический тупик, нахождение в котором приносит ему немалые душевные страдания. Ему становится неоткуда ждать поддержки, и остается возможность опираться только на себя. Но есть и радостный момент: наступление кризиса означает высокий уровень зрелости личности, а также является возможностью для роста. Пережить кризис дано не каждому: невероятно велик соблазн куда-то спрятаться от всех этих отрицательных чувств или как-то отвлечься. Этого делать никак нельзя! Кризис на то и дан человеку, что, проходя через это испытание, мы взрослеем и становимся лучше. Главное — это не застревать на негативе, а двигаться дальше, пусть и маленькими шажками. Иногда таким шагом может быть углубление переживаний, а иногда — выход из них. Проблемы на работе — еще один неиссякаемый источник депрессии и плохого настроения. Она занимает важное место в жизни каждого человека, соответственно, и разочарования, с ней связанные, расстраивают всерьез и надолго. Крики начальника, неудавшийся проект, недовольные клиенты — все это кого угодно может вогнать в тоску. Обычно механизм возникновения депрессии связан с длительным стрессом: ресурсы человеческого организма не успевают восстановиться, и он истощается. Для того чтобы избавиться от усталости и апатии, нужно учиться отдыхать, как бы банально это ни звучало. Отрицательной энергетикой обладают ссоры и конфликты. Это связано и с тем, что из нашей жизни на время конфликта пропадают друзья, и с нашей злостью на них, и с кажущимся бессилием что-то изменить. Когда мы ругаемся с кем-то, мы лишаемся поддержки и любви, а именно они являются самым лучшим лекарством от депрессии на все времена. Не случайно общение с друзьями и подругами в психологии называют “психотерапевтическим”. Поэтому, если вы хотите уменьшить количество негатива в своей жизни, срочно ищите пути примирения со всеми теми, с кем вы поругались, а также способы мирно жить с другими людьми. Проблемы со здоровьем — последний в нашем списке, но не последний по важности источник депрессии. Особенно это касается смертельных заболеваний, когда депрессия является одним из этапов принятия подобного прогноза. Но даже самая обычная болезнь может вызвать ухудшение настроения: вам плохо, сопли текут ручьем, все тело ломит, и вы неспособны ни на что, кроме лежания на диване. Кто угодно впадет в тоску от такой картины! Более серьезные проблемы со здоровьем вызывают целую цепочку негативных переживаний, которые активизируют депрессию: невозможность работать, большие счета за услуги врачей, огромные временные затраты на борьбу с болезнью, зависимость от окружающих — все это отнюдь не добавляет оптимизма. Но парадокс заключается в том, что именно позитивный настрой так необходим для скорейшего излечения, которое, в свою очередь, сотрет депрессию из вашей жизни. Это далеко не полный список возможных причин для депрессии. Вовсе не обязательно, что какое-то из этих событий вызовет серьезную меланхолию у вас, дорогой читатель — все люди разные, и многие довольно успешно справляются с самыми разными жизненными невзгодами. Надеемся, что и вы будете в их числе, а наша статья пригодится вам лишь для общего развития. Советуем почитать: