Προστασία από την υγρασία Με την πρώτη ματιά, καλοφτιαγμένοΈνας τοίχος από τούβλα ή κορμούς πρέπει να παρέχει αξιόπιστη προστασία από την υγρασία, αλλά δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Νερό – ένα ύπουλο στοιχείο, δεν διαρρέει μόνο από ρωγμές και ρωγμές, αλλά και από το υλικό του τοίχου, το οποίο είναι σε ένα βαθμό υγροσκοπικό. Επομένως, είναι απαραίτητο να προστατευθεί αυτό το υλικό, η κύρια λειτουργία του οποίου, στην πραγματικότητα, είναι να χρησιμεύσει ως βάση στήριξης του κτιρίου. Αρχικά, ας εστιάσουμε σε ένα μη προφανές πράγμα: δεν πρέπει πάντα να κατηγορείτε τη στεγανοποίηση των τοίχων, εάν ξαφνικά υγρανθούν. απολύτως απροστάτευτο. Και μετά – περιμένετε προβλήματα, καθώς το θεμέλιο έρχεται συνήθως σε επαφή με την υγρασία του εδάφους και λόγω της ήδη αναφερθείσας υγροσκοπικότητας των υλικών τοίχων, μπορεί να διεισδύσει στους τοίχους, ανεβαίνοντας μέσα από τα τριχοειδή τους. Τι γίνεται αν η στεγανοποίηση της οροφής δεν έχει γίνει σωστά; Τότε οι τοίχοι θα είναι στεγνοί μέχρι την πρώτη βροχή και μετά - την ίδια υγρασία και τα προβλήματα που συνδέονται με αυτήν. Έτσι, μια ριζική λύση στο πρόβλημα μπορεί να είναι μόνο περίπλοκη και η στεγανοποίηση τοίχων – το πιο σημαντικό μέρος αυτού του συγκροτήματος. Εάν θέλετε να προστατέψετε τους τοίχους από την υγρασία από κάτω, τότε πρώτα απ 'όλα πρέπει να κάνετε οριζόντια στεγανοποίηση. Κατασκευάζεται περίπου 15 εκατοστά πάνω από το επίπεδο της τυφλής περιοχής και αποτρέπει τη διείσδυση υγρασίας μέσα από τους πόρους του τοίχου. Ταυτόχρονα, η κάθετη στεγάνωση μπορεί να γίνει ανοίγοντας μια σειρά από τρύπες στον τοίχο υπό ελαφριά γωνία και γεμίζοντας τις με αδιάλυτες ενώσεις πυριτίου. Σε αυτή την περίπτωση, το διάλυμα θα γεμίσει τα τριχοειδή αγγεία στον τοίχο, δημιουργώντας έτσι ένα αξιόπιστο φράγμα στην υγρασία του εδάφους. Το άνω μέρος των φέρων τοίχων, το οποίο βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη δομή της δοκού και την οροφή, θα πρέπει επίσης να προστατεύεται από την ατμοσφαιρική υγρασία όσο το δυνατόν περισσότερο. Και πρέπει επίσης να προστατεύσετε το εξωτερικό μέρος των τοίχων, γιατί χτυπιούνται επίσης από τη βροχή και ένας υγρός άνεμος φυσά εναντίον τους, οπότε αργά ή γρήγορα η υγρασία θα βρει σίγουρα διέξοδο.
Μέθοδοι…
Η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στην υγρασία - Αυτόвнешняя граница стены, через которую воду пускать весьма нежелательно. Каким образом выстроить здесь оборону? Возможно, применив специальный материал – гидрофобизатор; его функция – предотвращать эффект смачивания стены. Гидрофобизация стен, по сути, похожа на смазывание тела каким-либо жиром перед купанием в холодной воде. При этом кожа фактически не смачивается и вода с легкостью соскальзывает с нее. Если стеновой материал делается гидрофобным, то вода тоже скатывается с него, не проникая внутрь, и все отрицательные последствия, соответственно, исключаются. Обработанные таким образом материалы сохраняют водоотталкивающие свойства: при поверхностной обработке – минимум десять лет, а при глубинной пропитке – в течение всего срока службы постройки. Гидрофобизаторы наносятся на предварительно очищенные поверхности кистью, валиком или распылителем, после чего не больше чем за сутки обеспечивается гидрофобный эффект и вода попросту соскальзывает с такой поверхности. Кроме того, поверхности кирпичных, газобетонных, пенобетонных и т. п. стен можно защитить от влаги, если использовать штукатурную гидроизоляцию. Как следует из названия, ее применяют аналогично штукатурке: наносят на стену шпателем, выравнивают, после чего отделывают поверхность выбранным материалом. Иногда для этих целей используют обычный цемент, который наносят на стену слоем в несколько миллиметров. Однако цемент – весьма относительная преграда для воды, при ее длительном воздействии он может намокнуть. Поэтому для достижения более высокоэффективной гидрозащиты в цемент добавляют церезит или жидкое стекло. Хотя самое удобное – пользоваться готовыми смесями, которые промышленность выпускает в избытке. В их состав входят минеральные вяжущие вещества, наполнители, а также полимерные и минеральные добавки. Применение для этих целей полимеров – естественно, поскольку они (в отличие от большинства строительных материалов) практически не взаимодействуют с водой. Специальные составы из полимеров могут наноситься на стену с последующим покрытием фасадной краской или пористой штукатуркой. Перед использованием гидроизоляционных смесей необходимо предварительно подготовить основание: очистить от грязи, пыли, жира, масел или краски, заделать неровности, после чего приготовить раствор и приступить к работе. А еще применяют специальные влаговыводящие штукатурки – нанесенные на стены, они вытягивают из них воду и испаряют ее.Коль скоро речь зашла об эшелонированной обороне, то вторым эшелоном будет сам стеновой материал. Допустим, вода все-таки добралась до него, проникнув в бреши, незаполненные гидрофобизатором или гидроизолирующей штукатуркой. В таком случае, казалось бы, кампания проиграна, и влага начнет проникать вглубь, чтобы вскоре проявиться на внутренней поверхности мокрым пятном. Но так будет, если не защитить материал с помощью проникающей гидроизоляции. Если же она сделана, то даже прямой контакт с водой не страшен такой стене. Проникающая гидроизоляция, о которой мы писали не раз, заполняет поры, пустоты, . Такой способ защиты от влаги ставит на ее пути практически неодолимую преграду, и даже если дом будет затоплен во время паводка, вода проникнет через окна, двери, но не через стены. Такая гидроизоляция представляет собой смесь из высококачественного портландцемента, кварцевого песка и химически активных добавок, которые запечатывают поры стенового материала. Перед тем как наносить покрытие, поверхность основания должна быть хорошо очищена от пыли, масляных пятен. Швы кирпичной кладки расшиваются на глубину пять миллиметров, после чего заделываются цементным раствором с добавлением гидроизоляционной смеси. Далее состав смешивается с водой в нужной пропорции, перемешивается до получения однородного пластичного раствора и наносится на поверхность, которую требуется защитить от воздействия влаги. 
Ωστόσο, αυτές δεν είναι οι μοναδικές μέθοδοι άμυνας.Οι πρόσφατες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις κατέστησαν δυνατή τη ριζική καταπολέμηση των επιβλαβών στοιχείων του νερού. Προσπαθούν να καταπολεμήσουν την υγρασία στους τοίχους για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν έχουν ακόμη βρει αποτελεσματικές μεθόδους καταπολέμησής της: οποιαδήποτε μέθοδος απαιτεί σημαντικό κόστος και το πιο σημαντικό - δεν λύνει πλήρως το πρόβλημα και δεν παρέχει καμία εγγύηση για το μέλλον. Αλλά πρόσφατα, όταν εμφανίστηκε μια μοναδική συσκευή στην εγχώρια αγορά, το όνομα της οποίας μεταφράζεται (σε ελεύθερη μετάφραση) ως "φράγμα στο νερό" – «Aquastop», – η κατάσταση έχει αλλάξει. Είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από την υγρασία του εδάφους; Μέχρι τώρα πίστευαν ότι όχι. Η υγρασία ήταν δεδομένο που έπρεπε να ανεχτεί. Όπως αποδεικνύεται, ωστόσο, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί η ηλεκτροφυσική αρχή και, φορτίζοντας ανάλογα το έδαφος, να ανακατευθύνει την κίνηση της υγρασίας του εδάφους στα βαθύτερα στρώματά του. Με βάση αυτή την αρχή, ο συμπατριώτης μας, ακαδημαϊκός V. V. Kubalik, ανέπτυξε τη συσκευή Aquastop στην Αυστρία, η οποία δεν καταπολεμά τις συνέπειες της διαστολής του νερού, αλλά τη βασική αιτία, δηλαδή εξαλείφει την επαφή μεταξύ των υπόγειων υδάτων και των δομικών στοιχείων του σπιτιού. Επιπλέον, είναι πολύ πιο βολικό στη χρήση από ό, τι, για παράδειγμα, η επίστρωση του θεμελίου με στεγανοποίηση ασφάλτου. «Aquastop» – Μια ηλεκτρονική συσκευή στο μέγεθος ενός φορητού ραδιοφώνου, δεν παρεμποδίζει τη λειτουργία άλλων ηλεκτρονικών συσκευών στο σπίτι και δεν απαιτεί καμία κατασκευαστική εργασία. Για να το συνδέσετε, χρειάζεστε μόνο μια κανονική οικιακή πρίζα 220 volt.
…και υλικά
Αλλά ακόμα κι αν έχετε μια τέτοια συσκευή, δεν πρέπειεγκαταλείψτε εντελώς τη χρήση στεγανωτικών υλικών. Πολλά διαφορετικά υλικά χρησιμοποιούνται για την προστασία των τοίχων από την υγρασία. Για παράδειγμα, το γερμανικό ξηρό μείγμα "Barralastic" BB χρησιμοποιείται ως στεγανοποίηση επίστρωσης. Υπάρχει επίσης ένα εγχώριο ανάλογο, ονομάζεται "Hydroplast". Με βάση το τσιμέντο και τα ειδικά πολυμερή, αυτά τα μείγματα σχηματίζουν μια ελαστική, ανθεκτική στον παγετό, αδιάβροχη επίστρωση με καλή πρόσφυση. Η επίστρωση εφαρμόζεται με κανονική βούρτσα, σε δύο ή τρεις στρώσεις. Ένα άλλο ξηρό μείγμα από τη Γερμανία ονομάζεται "Bauta". Η επίστρωση που κατασκευάζεται από αυτό ανέχεται τους κραδασμούς, τον παγετό, τις αλλαγές θερμοκρασίας καλά και μπορεί να αντέξει την πίεση μιας στήλης νερού πέντε μέτρων. Μείγμα "AB Osmoflex" BB που παρέχεται από την Ιταλία, είναι καλό για στεγανοποίηση κατασκευών που υπόκεινται σε κραδασμούς και παραμορφώσεις, καθώς μια τέτοια επίστρωση μπορεί να αντέξει ρωγμές που ανοίγουν έως και ένα χιλιοστό. Μεταξύ των διεισδυτικών επιλογών στεγανοποίησης, μπορεί κανείς να σημειώσει το εγχώριο προϊόν της μάρκας "Kalmatron", που χρησιμοποιείται για την προστασία υλικών από σκυρόδεμα, τούβλα και πέτρες από την υγρασία. Το μείγμα "Lakhta" έχει καλή φήμη και επίσης προστατεύει αποτελεσματικά από την υγρασία. Η αγορά προσφέρει επίσης ένα μείγμα που ονομάζεται "Aquatron" BB για την προστασία κατασκευών από σκυρόδεμα, καθώς και το μείγμα "Gidroteks-B", με το οποίο είναι δυνατή η σφράγιση ρωγμών πλάτους έως 0,5 χιλιοστών. Αξίζει να σημειωθεί το ιταλικής κατασκευής μείγμα «Osmosil», το αμερικανικό υλικό «Penetron» και ειδική διεισδυτική στεγανωτική βαφή, επώνυμα «Sta-Dri τοιχοποιίας», που παράγεται στις ίδιες ΗΠΑ. Όταν εφαρμόζεται σε μια πορώδη επιφάνεια σκυροδέματος, αυτό το χρώμα σχηματίζει μια πυκνή προστατευτική επίστρωση που χρησιμεύει ως ένα αξιόπιστο φράγμα στεγανοποίησης. Μεταξύ των υδατοαπωθητικών, το υγρό οργανοπυριτίου "Siloxyl" έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό. με βάση το νερό. Παρέχοντας αξιόπιστη προστασία από το νερό, "Siloxyl" διατηρεί τη διαπερατότητα ατμών και αέρα των υλικών. Το υδροαπωθητικό οργανοπυριτίου "Aquasil" διακρίνεται για την αυξημένη απόδοση και την ευκολία χρήσης του. Με υψηλής ποιότητας επεξεργασία της επιφάνειας του τοίχου με "Aquasil" η υδατοαπωθητική δράση διαρκεί έως και 30 χρόνια. Υδατοαπωθητική σύνθεση "Hydroshield-super" Είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και είναι απολύτως ασφαλές για το περιβάλλον. Εφαρμόζεται με κανονικό πινέλο ή ρολό, σε δύο στρώσεις. Οι εμποτισμοί γενικής χρήσης GSK-1 και GSK-2 εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο, δίνοντας στα υλικά υδατοαπωθητικές, επιβραδυντικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Οι Γερμανοί παράγουν μια υδατοαπωθητική ένωση που ονομάζεται "Taffsil", που προορίζεται για την επεξεργασία προσόψεων, δαπέδων, τούβλων, πλακιδίων, σκυροδέματος, δηλαδή σχεδόν όλων των υλικών που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή. Επιπλέον, η Γερμανία προμηθεύει την αγορά μας με υδατοαπωθητικά Ceresit CO-81 και Epasit Ip 237. Μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται ως υδατοαπωθητικά αστάρια για προστασία από την τριχοειδή υγρασία. Ιταλική μάρκα εμποτισμού διαλύτη "Dejumical" έχει δράση κατά του αλατιού και επίσης εμποδίζει την ανάπτυξη μούχλας, μυκήτων και μικροοργανισμών.
