Καταπολέμηση του υπερβολικού βάρους Κατά τη διάρκεια δοκιμών σε ζώαέλαβαν τροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Ταυτόχρονα, με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, οι επιστήμονες κατάφεραν να επηρεάσουν το νέο ένζυμο και να διατηρήσουν το φυσιολογικό βάρος στα ποντίκια. Μιλάμε, σύμφωνα με τους ειδικούς, για ειδικό λιπώδη ιστό – φωσφολιπάση Α2. Είναι αυτή που είναι υπεύθυνη για την αλυσίδα των χημικών αντιδράσεων που καταστέλλουν τη διάσπαση του λίπους. «Ανακαλύψαμε ένα νέο ένζυμο στα λιποκύτταρα που είναι βασικός ρυθμιστής του μεταβολισμού του λίπους και του σωματικού βάρους, αποκαλύπτοντας μια πολλά υποσχόμενη οδό για την αναζήτηση θεραπειών για την παχυσαρκία», – λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Berkeley στην Καλιφόρνια, Hei Suk-sul. Το νέο ένζυμο ενεργοποιεί μια αλυσίδα διεργασιών που αυξάνει τον αριθμό των μορίων προσταγλανδίνης Ε2, γεγονός που καταστέλλει τη διάσπαση του λίπους. Στο πείραμα, ποντίκια που είχαν «απενεργοποιήσει» το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή του ενζύμου συγκρίθηκε με μια ομάδα ελέγχου φυσιολογικών ποντικών, επικαλείται το RIA Novosti άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του περιοδικού Nature Medicine. Σε ηλικία περίπου τριών εβδομάδων, όλα τα ποντίκια έλαβαν απεριόριστη ποσότητα πολύ λιπαρής και εύγευστης τροφής. Η παρουσία ή η απουσία του ενζύμου δεν επηρέασε την όρεξη, αφού και οι δύο ομάδες ζώων κατανάλωναν την ίδια ποσότητα τροφής. Ωστόσο, καθώς τα ποντίκια μεγάλωναν, έγιναν εμφανείς διαφορές στον ρυθμό αύξησης βάρους. Στις 64 εβδομάδες – ηλικία έναρξης γήρανσης σε εργαστηριακά ποντίκια – Τα ζώα που δεν είχαν το ένζυμο ζύγιζαν κατά μέσο όρο 39,1 γραμμάρια (ένα τυπικό βάρος για ποντίκια που ακολουθούσαν δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά), ενώ τα ποντίκια ελέγχου ζύγιζαν σχεδόν διπλάσιο – 73,7 γρ. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα του νέου ενζύμου αυξήθηκαν μετά το φαγητό, αποτρέποντας τη διάσπαση του λίπους και μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της νηστείας, προάγοντας τη διάσπαση του λίπους. Διαπίστωσαν επίσης ότι τα επίπεδα αυτού του ενζύμου ήταν υψηλότερα σε παχύσαρκα ποντίκια. Παλαιότερα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι το ενδοκρινικό σύστημα, κυρίως οι ορμόνες, παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του μεταβολισμού του λίπους. Νέα έρευνα δείχνει ότι ουσίες στον ίδιο τον λιπώδη ιστό εμπλέκονται στη ρύθμιση της διαδικασίας. Αν και μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης μεταλλάξεις στα γονίδια που κωδικοποιούν το ένζυμο, η επίδραση αυτής της μετάλλαξης στους ανθρώπους δεν έχει ακόμη μελετηθεί.
