Yara izi veya yara izi ((Latince "kesme", "tırmalama" anlamına gelen "scarification" kelimesinden gelir), vücutta yapılan en uç modifikasyonlardan biri olarak kabul edilir. Sanatsal skarifikasyon, vücuda bitmiş bir formda dekoratif yara izleri ve sanatsal skarların uygulanmasıdır ve bir tür çizim niteliği taşır. Vücut yaralamasının özel bir vücut sanatı türü olduğu ortaya çıktı. Bu tür süslemeler, dekoratif yara izleri ve işaretler gibi, o kadar egzotiktir ki herkes bunun nasıl olduğunu hayal edemez - Kendinize yara izi veya basitçe bir yara izi deseni yapın. Ve hatta bazıları buna sanat bile diyor. İlk başta, kural olarak, vücuttaki tüm değişikliklerin aynı türden olaylar olduğu şüphesi vardır. Ama hayır - Dövmesi olan her yüz kişiden birisine karşılık, vücudunda yara izi olan birini bulmanız çok zordur; vücudunuzu veya yüzünüzü kesme fikriyle karşılaştırıldığında dövmeler çocuk oyuncağıdır. Yara izi tekniklerinin bütün bir bilimi çoktan yaratılmış durumda: Örneğin, deri belli bir açıyla kesilirse yara izi dışbükey kalıyor, yanık sonrası ise çukur bir yara izi oluşuyor. Ayrıca vücudun derisine sahte ısırık izleri uygulanıyor; bunlar sadece çizimler. Yara izi aynı zamanda çeşitli yabancı cisimlerin deri altına yerleşmesiyle de oluşur. Bunlar değerli metallerden veya plastik parçalarından oluşabilir ve güzel yara izleri için bir desen oluşturabilir. Dövmeler gibi, skarifikasyon da yaratıcı hayal gücü için son derece geniş bir alan sağlayabilir: Kesinlikle her şey olabilen çeşitli tasarımlara sahip fotoğraflar bunun kanıtıdır. Bu çizimlerin yalnızca bir görünür farkı var - Vücudun derisi üzerinde karmaşık bir kabartma oluştururlar. İşte bu, aslında yara izinin en önemli özelliği, hatta güzelliğidir. Genellikle sırtta, kolda ve hatta yüzde yara izi oluşur. Yüzde oluşan yara izleri çoğunlukla bir olay sonucu oluşan doğal yara izlerine sahip olan kişiler tarafından yapılmaktadır. Bunları bir şekilde sanatsal bir şekilde örtme arzusundalar, böylece yara izleri güzel görünüyor. Ve bazen, tam tersine, birileri özellikle doğal izler şeklinde, yani şekil ve görünüm olarak gerçek izlere mümkün olduğunca yakın olan izler - örneğin, bir bıçak yarası - şeklinde izler bırakmak ister. Buna bir şey diyemezsiniz: Bu sanatsal bir yara izi oluşturmadır; bu tür yara izlerinin resimleri gerçekten korkutucu olabilir. Ama dediğimiz gibi herkesin zevki farklı.
Yara izi tarihi
Piercing ve dövme gibi vücut yaraları dayüzyıllardır süregelen bir tarih, bu süre zarfında sadece yara izi tekniği değil, aynı zamanda vücuda yara izi şeklinde desen uygulama anlamı da değişti. Bu nedenle en eski kabilelerde bedenin kesilmesi ritüel bir karakter taşıyordu ve ayrıca bir ayrıcalık işareti olarak kullanılıyordu. Bu şekilde örneğin savaşçılara ait olduklarını işaretlemiş oldular. Günümüzde varlığını sürdüren ve kadim kültürlerini günümüze kadar koruyan çeşitli kabilelerde yaygın olarak görülen, vücutta veya yüzde oluşan yara izlerine ait fotoğrafları hala görmek mümkündür. Skarifikasyon ritüelinin birçok kültürde aynı anda ortaya çıktığını ve geliştiğini belirtmek gerekir. Aynı zamanda her birinin kendine özgü, özel ve eşsiz bir anlamı vardır. Skarifikasyon tekniği en çok Avustralya ve Afrika kıtasında gelişmiştir. Bunun için en önemli ön koşulun elbette o nüfusun büyük çoğunluğunun siyahlardan oluşması olduğu düşünülüyor. Zira koyu tenli kişilerde dövme görmek zordur. İşte bu nedenle insanlar vücutlarında çok daha belirgin izler bırakıyorlardı. Ayrıca, örneğin eldeki yara izinin sıklıkla ritüel bir anlamı vardı. Antik "timsah" kabilesi, ellerini timsah derisini taklit eden çentiklerle kaplardı, yani bu şekilde taptıkları tanrıya saygılarını sunarlardı. Ve bileğin kesilmesi kölelik sisteminin var olduğu yüzyıllar boyunca uygulanan bir uygulamaydı. Sonra her köle, efendisine ait olduğunu göstermek için kızgın demirle dağlanırdı. Ayrıca yüzde yara izi bırakmayla ilgili pek çok gelenek de vardı. Örneğin, 19. yüzyılda Avrupa'da eskrim kulüpleri arasında, düelloda yüzde oluşan yara izi, gerçek bir onur nişanı sayılıyordu. Dolayısıyla bunu, kendi nüfuzlarını artırmak için yapanlar da olmuştur. Birçok ülkede suçluları teşhis etmek için yara izi yöntemi kullanılmıştır. Bu gibi durumlarda markalama tekniğine başvurulmuştur. Her suçun kendine özgü bir sembolü olduğundan, suçluların daha sonra teşhis edilebilmesi için vücudun en çok görünen yerleri damgalanıyordu. Görüldüğü gibi, tarihte oldukça uzun bir süre boyunca skarifikasyon sadece belirli çevrelerde uygulanmış olup, bedenin derisini süsleme sanatıyla hiçbir ilgisi olmamıştır. Ve ancak günümüzün gelişiyle birlikte, bedenin değiştirilmesi veya süslenmesi de dahil olmak üzere, pek çok şeye ve olguya ilişkin görüşler değişti. Günümüzde yara izi ve dövme, hem çok sayıda taraftarı hem de çok sayıda karşıtı olan, gerçek anlamda ayrı bir alt kültürdür. Aynı zamanda sanatsal skarifikasyon hem kadınlar hem de erkekler arasında giderek daha popüler hale geliyor. Bu tür vücut modifikasyonlarının bir yandan kendini ifade etmenin, içsel özgürlüğe kavuşmanın bir yolu olduğu, ancak diğer yandan da oldukça üzücü yara izi sonuçlarına yol açabildiği ortaya çıkıyor.
Kıtlık türleri ve uygulama yöntemleri
- MARKA (Markalama, Yakma):
Grev Markalaması – deri yakma.Başka bir deyişle markalaşma. Hemen hemen her zaman tek bir dağlama ile yapılmaz, ayrı ayrı uygulanan çizgilerden oluşur. Bu yöntem sırttaki yara izlerine iyi gelir. Dağlama markalama - özel bir şeklinin kullanıldığı skarifikasyon. Lazer markalama, lazer markalamadır. Lazer ışınıyla uygulanarak tutuşturma etkisi yaratılır. Soğuk markalaşma tükenmişliğin tam tersi bir süreçtir. Çok düşük sıcaklıktaki bir cisimle temas sonucu yara izi oluşması. Bu tür skarifikasyon çoğunlukla aletin sıvı nitrojenle muamele edilmesiyle elde edilir.
- KESME (Kozmetik cilt kesimi)
Deri Çıkarma – Derinin bir bölümünün çıkarılmasıdır.Günümüzde en yaygın kullanılan yöntemdir, çünkü kullanımıyla en net konturlar elde edilebilir, oldukça küçük detaylar kesilebilir ve çizgilerde en yüksek doğruluk elde edilebilir. Bütün bunlar neşter yardımıyla yapılır. Paketleme – Bu yöntem, kökeni Afrika'ya dayanmasına ve tamamen ritüel bir karaktere sahip olmasına rağmen, günümüzde Batı'da oldukça popülerdir. Bu yöntemin mantığı, derideki bir kesiğe yabancı bir madde (örneğin kül) sürmektir (Afrika kıtasında bazen akrabaların külleri bile kullanılırdı). Daha sonra iyileşme süreci başlayınca vücut yabancı maddeyi dışarı atmaya çalışır ve bunun sonucunda keloidler oluşur. Bu genellikle bilek yarası açılırken yapılır. Ayrıca bazen dövme pigmenti derideki kesiklere sürülür. Böylece kişinin derisinin altında bir çizim kalmış olur. Doğrusu, çirkin ve çok belirsiz çıkıyor ortaya. Bu yönteme Mürekkep Sürtme denir.
Kıtlık nasıl yapılır?
Nasıl yapılacağına dair kabaca bir fikir edininделается шрамирование, можно по различным фотографиям, на которых поэтапно зафиксированы все основные фазы такой процедуры. Для того, чтобы самому стать мастером шрамирования подобной информации, естественно, будет недостаточно, но тем, кто размышляет о том, делать ли процедуру, нужно иметь хотя бы общее представление, как делают шрамирование. Крайне важный момент в процессе шрамирования — это анестезия. Перед тем, как сделать шрамирование с применением обезболивающих препаратов, мастер обязательно должен убедиться в отсутствии различных аллергических реакций и противопоказаний на компоненты, которые входят в их состав. Чтобы выбрать эскиз, рекомендуется просмотреть все фото и картинки шрамирования, выполненного в различной технике. Разумеется, личные увлечения и интересы при выборе узора так же играют далеко не последнюю роль. Нанесение узора тоже имеет большое значение. Как правило, шрамирование не делается на таких опасных частях тела, как те, где есть важные кровеносные сосуды, которые к тому же и располагаются слишком близко к поверхности кожи. Этот момент является еще одним существенным поводом обращаться исключительно к профессионалам, а не делать шрамирование дома, так как на теле человека есть много жизненно важных вен и артерий, повреждение которых даже станет причиной летального исхода. Конечно, стоимость шрамирования у профессиональных мастеров в салонах может превышать стоимость создания татуировок. Цена колеблется в зависимости от размера и сложности рисунка. Но даже, если указанная цена окажется неподходящей, то это вовсе не значит, что стоит делать шрамирование в домашних условиях. Ведь для проведения такой процедуры необходимы знания в области медицины и хирургии, санитарные условия и, разумеется, специальные стерильные инструменты. А при выполнении шрамирования дома почти невозможно добиться максимального обеспечения требуемых условий, и к тому же только непрофессиональный мастер согласится на такое, и при шрамировании в домашних условиях не даст вам никаких гарантий. Надо отметить, что и дорогие салоны с наличием всех разрешительных документов, так же, к сожалению, не всегда будут залогом качественно сделанного шрамирования но, тем не менее, риск заражения в условиях профессионального салона, всё-таки, намного меньше. А по фото шрамирования, которое выполнено выбранным мастером, можно узнать об уровне его профессионализма и искусности. Не существует никаких стандартных сроков заживления шрамирования, потому что это зависит от очень многих факторов. Самыми главными из них являются, естественно, площадь поверхности тканей, которая была повреждена, способ нанесения шрама, а также индивидуальные возможности вашего организма к заживлению ран. На весь период времени заживления обязательно следует обеспечить повреждённой поверхности и тканям, прилегающим около неё, абсолютно стерильную чистоту. К самым главным опасным последствиям относится попадание в рану инфекции. Именно поэтому нужно тщательнейшим образом следить за чистотой раны. Последствия шрамирования в себя так же включают возможность БТШ (болевой травматический шок), когда операция проводится без анестезии, вероятность анафилаксии (анафилактический шок) при её применении, и неправильное рубцевание (например, келоидное).
