Kıskanç koca...Bu, görünüşe göre kongrelerden uzak zamanlarımızda bile ne kadar sıklıkla oluyor! Ne yapabilirsiniz, özgür ahlak veya özgür olmayan ahlak, ama kıskançlık neredeyse her insanın doğasında bulunan, ortadan kaldırılamaz bir niteliktir. Hayır, bazı insanlar bundan bile hoşlanıyor: Sevilen biri kıskanıyor — sevdiği anlamına gelir. Ancak kıskançlık tüm sınırların ötesine geçtiğinde ve fırtınalı duygu akışı pekala saldırıya dönüşebildiğinde neşeye zaman kalmaz. Ve kocasının saldırganlığından korkan kadın istemeden şu soruyu sorar: Kıskanç bir kocam var, bununla nasıl başa çıkılır? Ve gerçekten nasıl savaşılır ve savaşmak mümkün mü? Erkek kıskançlığının doğasının neye dayandığını ve bunu en aza indirmek için neler yapılabileceğini görelim.
Erkek kıskançlığın doğası
Erkeklerin kıskanç olduğuna dair bir görüş var çünküSevdikleri kadını kaybetmekten çok korkarlar. Bu kısmen doğrudur. Hepimiz biraz kıskanırız ve hepimiz sevdiklerimizi kaybetmekten korkarız. Yalnızca biri duygularını kontrol edebilir ve gizlice kıskanabilir, diğerleri ise (genellikle tamamen temelsiz) şüphelerini açıkça beyan edebilir. Prensip olarak kıskançlık bir kişinin genetik olarak doğasında vardır ve onu yok etmek tamamen imkansızdır. Aynı zamanda kadın ve erkek kıskançlığının farklı doğası vardır. Şimdi kadın kıskançlığından bahsetmeyeceğiz. Erkek kıskançlığının doğası hakkında konuşacağız. Kıskanç erkekleri genel olarak ikiye ayırmak mümkündür. Birincisi, kendi aşağılık duygusuna sahip insanlar, ikincisi ise mülkiyet üzerindeki güç kaybı hissine sahip kıskanç insanlardır. İlk durumda, erkeklerin tanındığınıza, arzulandığınıza ve dolayısıyla yeterli öz değere sahip olduğunuza dair sürekli bir duyguya ihtiyaçları vardır. Böyle bir duyguyu ancak bu erkeği başkalarına tercih eden bir kadınla istikrarlı bir cinsel yaşamla yaşayabilirler. İkincisinde ise bunlar, kaybetmenin kabul edilemez olduğu kazanan erkek liderlerdir. Kadının sadakatinin açık olduğu durumlarda bile neden kıskanıyorlar? Çoğu zaman kıskanç kişilerin kendileri de değişebilir ve aynı davranışı sevdiklerine atfetme eğiliminde olabilirler. Çoğunlukla kıskançlık, bir kadının daha genç, daha yakışıklı, daha güçlü, daha zengin vb. bir erkeği bulabileceği korkusundan kaynaklanır. Bu tür adamlar sosyal ve fizyolojik yaşayabilirliklerine güvenmezler. Erkek liderlere gelince, kadını kendilerine bir ödül olarak görüyorlar ve bunu kimseye vermeyi düşünmüyorlar. "Pekala, tamam" — kadınlardan biri şöyle diyecek: '8212; “Bütün bunlar anlaşılabilir. Ama kocam çok kıskanç. Onunla nasıl yaşanır?
Kıskanç kocasıyla yaşamak
Erkek kıskançlığı normal dozlarda ortaya çıkarhatta hoş. Ancak aşırı kıskanç bir koca bir kadın için büyük bir sorundur. Her şey genellikle küçük şeylerle başlar. İlk başta eş, daha iyi olan yarısının bugün ne yaptığı, nerede ve kiminle olduğu vb. ile gelişigüzel ilgileniyor gibi görünüyor. Sonra sanki tesadüfen onunla işten tanışıyor. Erkek çalışanların olup olmadığını, hangilerinin bekar olduğunu, kimlerin az çok çekici olduğunu, kimlerin sosyal olduğunu, kimlerin olmadığını öğrenir. Tüm. Yeterli. Bu adamdan zaten kontrol edilemeyen kıskançlık saldırıları bekleyebilirsiniz. Özellikle de ona geçmiş ilişkilerimizden bahsetmek gibi bir ihtiyatsızlık yaşadıysak. Eğer koca kıskançlığını yenemezse kadın da zor anlar yaşar. Kocası onun her hareketini izleyip her küçük olayda skandal yaratmakla kalmıyor, aynı zamanda skandal için çeşitli nedenler de üretiyor. Ve burada nasıl davranırsanız davranın yine de huzur olmayacak. Kadın her zaman dört duvar arasında otursa bile aşırı kıskanç bir koca kedisini kıskanacaktır. Öylesine kıskanılacak bir kader ki... Görünüşe göre bundan daha basit bir şey olamaz — kıskanç bir kişiden boşanmak. Ve nokta. Bugün boşanma sorun değil. Ancak bu görev her zaman bu kadar kolay çözülmemektedir. Çoğu zaman bir kadın kıskanç kocasını hâlâ sever ve ailede babalarına tapan çocuklar vardır. Bazen bir kadın mali açıdan kocasına bağımlıdır ve yoksul kalmaktan korkar. Ve bazen ondan korkuyor çünkü kıskançlık nesnesini kaybeden kıskanç insanlar kontrol edilemez hale gelebilir. Bu konunun en tatsız yanı, uzun süre kıskanç bir kocanın sürekli psikolojik baskısı altında kalan eşlerin çoğu zaman özgüvenlerini ve bağımsız hareket etme yeteneklerini kaybetmeleridir. Kararsız, güvensiz, karmaşık hale gelirler ve görünümleri depresyon ve ihtiyatlılığı ortaya çıkarır. Kocanın asılsız şüpheleri, hakaretleri ve aşağılama arzusu, böyle bir kadına, kimsenin ona gerçekten ihtiyacı olmadığı ve onsuz kaybolacağı inancını aşılar. Zavallı şeyin aslında özellikle çekici, zeki ve istenirse daha güçlü cinsiyet arasında oldukça talep görmesi üzücü. Asılsız şüpheler ve hakaretler nedeniyle kocalarından gerçek ihanetle intikam almaya çalışan kadınlar da var. Mesela tüm bunlara boşuna katlanıyorum! Şimdi en azından bunun için bir şeyler olacak! Bu tekniğin oldukça tehlikeli olduğunu söylemeliyim. Koca, karısının gerçek ihanetini öğrenebilir ve o zaman bunun onun için nasıl sonuçlanacağı bilinmemektedir. Ek olarak, bir kadın için yan ilişki çoğu zaman başka sorunlarla da ilişkilendirilir. Örneğin istenmeyen hamilelik veya ilişkinin tesadüfi olması durumunda cinsel yolla bulaşan bir hastalık. Ve kalıcı bir sevgiliye sahip olmak risklidir. Bir erkek bir kadına bağlanıp onun üzerinde hak iddia edebilir. Ve hayatını onunla ilişkilendirmenin sakıncası yoksa iyi olur. Ya değilse? Tek kelimeyle sorunlar, sorunlar, sorunlar... Peki ne yapmalıyız?
Çok kıskanç kocası. Nasıl davranılır
Evet, çok kıskanç bir koca büyük bir sorundur. Из любящего и нежного мужчины он мгновенно может превратиться в ненавидящего и весьма опасного человека. Причём сила ревности нередко не зависит от силы любви или от наличия реальных соперников. У мужчины она может возникать просто из чувства зависти к другому мужчине, из-за неудовлетворённости в интимной жизни, из-за нереализованности в жизни, из чувства собственности и так далее. Ведь ревнуют они зачастую жен не только к другим мужчинам, но и к подругам, к детям, к родителям, даже к домашним животным. Жена должна принадлежать только ему, и точка! Ревность опасна тем, что способна лишить человека разума, смести всё на своём пути и подтолкнуть на совершенно неадекватные действия. Поэтому, если муж чересчур ревнив, лучшим выходом всё же будет с ним расстаться. Иначе однажды может случиться беда. Однако, как мы уже говорили, расстаться удаётся не всегда. Да и не всегда хочется, ведь ревнивцы могут обладать массой достоинств. Но вот, ревнуя, теряют голову, перестают соображать и несут такое, что в здравом рассудке никогда себе не позволят. Ну, что ж делать тогда… Только приспосабливаться! Как? Как жить с ревнивым мужем? Для начала попробовать просто спокойно поговорить с ним при первых же признаках агрессивного проявления ревности. Можно объяснить, что мы тоже его нередко ревнуем, однако не позволяем себе подобные выходки. И вообще, он самый золотой, самый хороший, и мы принадлежим только ему. Впрочем, иной раз, если супруг вспыльчив и эмоционален, и разговоры не требуются. Он отходит, осознаёт, что натворил и сам себя корит за содеянное. В этом случае ревнивого благоверного можно просто приласкать и перевести всё в шутку. Вообще выяснять отношения с мужем и пытаться что-то доказывать в то время, когда внутри него бушует вулкан ревности, ни в коем случае нельзя. Даже спокойный и выдержанный человек в подобном состоянии может перейти границы. В такие моменты люди теряют чувство совестливости, сострадания, справедливости. Поэтому, если муж вдруг взорвался, обуреваемый ревностью, лучше отмолчаться или же просто попытаться подойти, обнять, успокоить. Зачастую ласка тут помогает гораздо больше, чем попытки оправдаться. Супруги мужей-ревнивцев всегда находятся на пороховой бочке. Взорваться она может по малейшему поводу, да и без повода тоже. Поэтому ни о каком флирте с другими мужчинами, ни о каких разговорах о них или о своих былых похождениях, даже в шутливом тоне, и речи быть не может. Даже если супруг изначально и сдержит свои эмоции, он будет накручивать себя, и ярость рано или поздно прорвётся наружу. Её вспышка может быть не похожа на ревность, — муж начнёт придираться к немытой посуде, не пришитой пуговице, недосоленному супу и прочее. Стоит ему возразить, благоверный взбесится, и тут уж только держись. Так что осторожность, осторожность и ещё раз осторожность. В целом же пытаться бороться с чрезмерной ревностью мужа бесполезно. Можно потратить на это массу сил и энергии, но результата не будет. Даже если женщина станет святой, муж-ревнивец повод для ревности всегда найдёт. Выход здесь один – он должен сам иметь искреннее желание измениться. А для этого следует определить причину такой необузданной ревности. О неверных жёнах говорить не будем. По отношению к ним ревность оправдана. Если жена верна, но муж всё же не может себя контролировать, значит, причина в нём. Что это? Неуверенность в себе? Чувство собственности, желание власти? Страх потерять женщину, ощущение своей никчёмности, ненужности? Достаточно найти эту причину, и узелок развяжется. Если при вспышках ревности действия человека переходят все границы, следует насторожиться. Велика вероятность того, что у мужчины проблемы с психикой. И он нуждается в соответствующем лечении. Потому что самостоятельно со своими вспышками ярости он не справится, даже осознавая в спокойном состоянии, что становится опасен для близких людей. Здесь уже необходима помощь психотерапевта. Чувство ревности вообще нелогично. Когда мы действительно любим человека, то почему раздражаемся, устраиваем ему скандалы и причиняем боль? А если не любим, то зачем же тогда вообще ревновать к кому-то другому? Да, в том случае, если речь идёт о реальной измене в семье, не ревновать очень сложно. Потом что это больно. Потому что это противоестественно. Но ревность ведь не является лекарством. Она только бередит раны, заставляя не только в сотый раз вспоминать подробности измены, но и придумывать новые. Как бороться с ней? Попробовать возненавидеть собственную ревность, ведь она разрушает нас и мешает нам жить. Пусть убирается и оставит в покое и нашу душу, и наше семейное благополучие! Советуем почитать:
