Bir sırdan daha çekici ne olabilir?sadece üzerindeki perdeyi en azından biraz kaldırma fırsatı. Uzak Çin İmparatorluğu, 18. yüzyılda Avrupa sakinleri için tam da böyle bir gizem olarak kaldı. İnanılmaz derecede zengin, yüzyılların pusuyla örtülü, yabancılara kapalı; Avrupalıların zihninde ideal bir ülke imajına dönüştü. Cnina'da üretildi İngiltere Kraliçesi I. Elizabeth, Çin'in egzotik cazibesine ilk kapılanlardan biriydi ve korsanların denizaşırı hazinelerle eve dönen İspanyol ve Portekiz gemilerini soymasına izin verdi. Hafif eliyle İngiltere ve ardından tüm Avrupa, Fransızca "chinoiserie" veya Çinlik adını alan gerçek bir çılgınlığın pençesine düştü. Daha önce görülmemiş porselenler, lakeler, ipekler, mobilyalar, perdeler ve karakteristik motifli duvar kağıtları son moda oldu. Tek bir saray, tek bir asilzade en az bir tane olmadan yapamazdı; » odalar. Zengin mülklerde Çin pavyonları inşa edildi ve üzerinde 'pagoda' bulunuyordu. çatılar. Bahçeler bile Orta Krallık'tan ihraç edilen egzotik bitkilerle Çin tarzında düzenlenmişti.İç çin tarzı
Çin tarzı duvar kağıtları
- Fotoğraf 1. Chinoiserie koleksiyonundan, ipek üzerine elle boyanmış de Gournay çarpık duvar kağıdı.
- Fotoğraf 2. Chinoiserie koleksiyonundan Chelsea duvar kağıdı, ipek üzerine el boyaması, de Gournay.
- Fotoğraf 3. Ruyi kumaşından bir parça, 1760-1764. Yeni teknoloji Jouy fabrikasına ün kazandırdı.
- Fotoğraf 4. Çin salonunun dekoratif tablosundan bir parça, Strömsholm Sarayı, İsveç, 18. yüzyılın ikinci yarısı.
- Fotoğraf 5. İngiliz "chinoiserie" ruhuna uygun elle boyanmış kağıt duvar kağıdı, 1770.
İstenen kupa,ряду «истинно китайских ценностей» занимали расписанные вручную обои. Подлинники стоили огромных денег, их ждали, за ними «гонялись». Англичане ошибочно называли эти обои индийскими, потому что ввозились они Ост-Индской компанией, получившей в 1600 году от королевы право монопольной торговли с Поднебесной. Графиня Килдейр писала в 1775 году мужу в Лондон: «Дорогой, не забудь про индийские обои и, если увидишь те, что тебе понравятся, — покупай! Я не стала бы отводить под это более трех комнат, хотя ты знаешь, что мы должны сделать четыре». Бедная графиня! Чувствуется, что будь ее воля, она бы оклеила «китайской красотой» весь дом, но из-за боязни показаться мужу слишком расточительной не решалась сказать об этом напрямую. Китайскому нашествию сдались без боя европейские монархи. Чтобы убедиться в этом, можно посетить Доттинхольм (Швеция), Королевский Брайтонский павильон (Англия), Сан-Суси (Потсдам, Германия), Шарлоттенбург (Берлин), Ораиенбаум (Санкт-Петербург).Как у нас в садочке На заморских обоях изображались птицы, деревья с причудливо изогнутыми ветками и незнакомые европейцам цветы. Сэр Джозеф Бэнкс, советник Королевского ботанического сада Кью-Гарден, записал в своем журнале в 1771 году: «Некоторые обычные для Китая растения, например бамбук, изображены на обоях правдоподобнее, чем в работах лучших ботаников, из тех, что мне приходилось видеть». Другие представители китайской флоры, часто появлявшиеся на обоях и во многом благодаря этому завоевавшие любовь европейских садоводов, — древовидные пионы, камелии и гортензии. Среди всего этого цветущего великолепия порхали попугаи, слетались на водопой журавли, важно расхаживали фазаны и павлины. В 1806 году возлюбленная английского принца леди Гертфорд решила, что на китайских обоях, выбранных для ее гостиной в Тэмпл-Ньюсэм, недостаточно птиц, и обратилась за помощью к первому тому популярного в то время атласа Дж. Одубона «Птицы Америки», откуда собственноручно вырезала 25 самых красивых пернатых. Наклеила она их очень удачно — обман обнаружился только в 1968 году. Так китайские птицы получили соседей, с которыми в реальной жизни никогда не встречались. Но кого, кроме зоологов, могла интересовать фактическая достоверность? Главное было создать на стенах прекрасный экзотический сад, подобный библейскому Эдему.Ненаучная фантастика Что оставалось делать европейским мастерам? Взять курс на Китай и начать копировать восточные образцы. В самом невыгодном положении оказалась Франция, которая, как назло, не имела прямых торговых контактов с Китаем. То, что в результате получалось, было прекрасно, но ничего общего с настоящим Китаем не имело. На полотнах появлялись пасторальные сценки, где вместо галантных пастушков и пастушек в изящных куртуазных позах застывали китаянки с плоскими зонтиками и китайцы в треугольных шляпах. Наложницы и мандарины сильно смахивали на переодетых для бала-маскарада придворных. Иногда роль китайцев играли ряженые обезьянки —- такой был неполиткорректный юмор в эпоху рококо. Но соотечественники были довольны — отпала необходимость ждать возвращения далеких экспедиций. А какой он, Китай, на самом деле — кто его знает!
- Fotoğraf 1. Çin pavyonu 'Kina'daki yeşil salon İsveç kralı Drottningholm'un sarayında, 18. yüzyıl.
- Fotoğraf 2. Duvar Kağıtları Chinoiserie koleksiyonundan vinçler, ipek üzerine boyanmış, de Gourny.
- Fotoğraf 3. Egzotik Chinoiserie koleksiyonundan el yapımı duvar kağıdı, İksel.
- Fotoğraf 4. 'Gosford Park' filminden bir kare. (2001). Maggie Smith'in yatak odasının duvarları de Gournay duvar kağıdıyla kaplıdır. 1930'ların lüks bir İngiliz mülkünün atmosferini yeniden yaratmaya yardımcı oluyorlar.
- Fotoğraf 5. Chinoiserie koleksiyonundan, ipek üzerine elle boyanmış de Gournay Oryantal Manzara duvar kağıdı.
- Fotoğraf 6. Chinoiserie koleksiyonundan çarpık duvar kağıdı, eski Hindistan Çay Kağıdı, de Gournay üzerine elle boyanmış.
- Fotoğraf 7. Treillage Chinoiserie koleksiyonundan, İksel'den suluboya kağıdı üzerine guajla elle basılmış dekoratif paneller.
Chinoiserie koleksiyonunun birçok grafiği orijinal olaraktarihi iç mekanların restorasyonu için De Gourney tasarımcıları tarafından geliştirildi. Duvar kağıdına özgün bir görünüm kazandırmak için De Gourney, ipek ve özel bir India Tra Paper tabanı kullanıyor. Tuvallerinin her biri, çok sayıda eski, görünüşte solmuş kağıt karesinden elle yapıştırılmıştır. Şirketin çeşitli zamanlarda müşterileri arasında şunlar vardı: Oppenheimer ailesi, JK Rowling, Liv Tyler, Kate Moss, Katar hükümdarı ve Suudi Arabistan prensi Jude Law Şirketin Orta Krallık'taki gizli Duvar Kağıdı ipek üzerine elle boyanmıştı. veya fırça ve boya kullanarak kağıt. Ayrıca daha ucuz ama daha az etkili olmayan bir seçenek de vardı — tasarımın elle baskı ile uygulandığı kağıt duvar kağıdı. Ayrı paneller veya çarşaflar (set içinde 25 ila 40 adet vardı) uçtan uca yerleştirerek odada lüks bir bahçenin panoraması oluşturuldu. Hikaye panelleri çerçeveler içine alınmıştı — ve istenirse kolaylıkla değiştirilebilirler. Hindistan'dan gelen saten ve işlemeli kumaşlar da kullanıldı. 18. yüzyılın ikinci yarısında Çin odalarının duvarları baskılı pamuklu ve keten kumaşlarla kaplanmıştı. Bu, girişimci Fransızların Doğu'dan gelen ahşap levhalardan baskı teknolojisini geliştirmesinden sonra oldu. Bakır işlemeli formlardan baskılar yapmaya başladılar. Bu kumaşa Toile de Jouy (Jouy kumaşı) adı verildi ve tek renkli deseniyle tanınıyordu. tabii ki Çin tarzında. Ancak baskılı kumaşlar da az bulunan bir maldı ve ucuz olmaktan çok uzaktı. Bu durum ancak 19. yüzyılın ilk yarısında ivme kazanan baskılı duvar kağıdının seri üretimiyle kurtarılabildi. — eğer Çin efsanesi yıkılmaya mahkum olmasaydı. son 19. yüzyılın 30'lu yıllarında Doğu Hindistan tekeli sona erdi, perde kalktı; ve Çin'e duyulan romantik hava dağıldı. Uzak doğu imparatorluğunun — Burası diğerleri gibi bir ülke, uzaktan görüldüğü gibi büyülü bir ülke değil. Ancak Çin egzotizmi hâlâ romantik düşünceye sahip Avrupalıların evlerini terk etmiyor. Motifler genellikle saraylarda ve müzelerde hayranlıkla görülebilen en ünlü tarihi örneklerden ödünç alınmıştır. Bazen arşivlerde güzel duvar kağıdı dekorunun parçaları bulunur veya müzayedelerde satın alınır ve daha sonra bunlara dayanarak, geleneksel Çin resim ve el baskı teknikleri kullanılarak eski şaheserlerin modern versiyonları yaratılır. Bu nedenle, İngiliz markası de Gournay, Walter Scott'un atalarından kalma kaleden duvar kağıdı kopyalarını, İngiliz kraliyet ailesinin Hampton Court'taki ikametgahını ve George II'nin sevgili Henrietta Howard'a ait olan Marble Hill malikanesini içeren tarihi koleksiyonuyla ünlüdür. Tüm duvar kağıtları üç yüzyıl öncekiyle aynı şekilde elle boyanmıştır.